Kosmos 262 (Космос 262 en ruso), tamén denominado DS-U2-GF Nº 1, foi un satélite artificial soviético lanzado o 26 de decembro de 1968 mediante un foguete Kosmos 2I desde a base de Kapustin Yar.[2][6][8][9]
Características
Kosmos 262 foi o único membro do modelo de satélites DS-U2-GF. Estaba adicado a facer observacións do Sol no rango dos raios X e do ultravioleta. Foi inxectado nunha órbita inicial de 818 km de apoxeo e 263 km de perixeo, cunha inclinación orbital de 48,5 graos e un período de 95,2 minutos. Reentrou na atmosfera o 18 de xullo de 1969.[1][3][7]
Instrumentos
Kosmos 262 levaba a bordo fotómetros de 16 canais para observar diversos corpos, e en especial o Sol, no ultravioleta e en raios X.[10]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "COSMOS 262" (en inglés). Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 NASA (14 de maio de 2012). "Cosmos 262" (en inglés). Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ 3,0 3,1 "Letter dated 7 April 1969 from the Permanent Representative of the Union of Soviet Socialist Republics addressed to the Chairman of the Committee on the Peaceful Uses of Outer Space" (69-08572). 24 de abril de 1969: 2. A/AC.105/INF.203. Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2019. Consultado o 15 de xullo de 2019.
- ↑ "COSMOS ACTIVITY" (PDF). 17 de abril de 1969: 646. FLIGHT International. Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "Kosmos 262" (en inglés). Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ 6,0 6,1 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "DS-U2-GF" (en inglés). Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ 7,0 7,1 Mark Wade (2011). "DS-U2-GF" (en inglés). Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ "Satellite Fired" (PDF). 26 de decembro de 1968: 8. Tri City Herald. Consultado o 28 de agosto de 2012. [Ligazón morta permanente]
- ↑ "El «Cosmos 262» ha sido puesto en órbita" (PDF). 27 de decembro de 1968: 17. LA VANGUARDIA ESPAÑOLA. Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ Brian Harvey, Olga Zakutnyaya (2011). "2 - Deeping our understanding". En Springer. Russian Space Probes: Scientific Discoveries and Future Missions. p. 84. 978-1-4419-8150-9.
Véxase tamén
Bibliografía