José Camilo Soto Losada, nado en Maside en 1876 e finado en Vilanova dos Infantes en 1952, foi un mestre e político galego.
Traxectoria
Cando o seu pai, Manuel Soto Fernández, militar, foi destinado a Celanova, trasladouse coa familia. Foi contable dunha familia de terratenentes e despois estivo empregado na Tabacaleira de Celanova.[1] Fíxose mestre e exerceu en Salriago de Olveira (1911),[2] San Pedro de Laroá (Xinzo de Limia),[3] Proente (A Merca) en 1913,[4] Castromao (por consorte en 1916)[5] e San Fiz (Soutomaior, Taboadela). Na ditadura de Primo de Rivera foi nomeado alcalde de Taboadela o 31 de xaneiro de 1924.[6] Foi elixido membro da xunta asesora da Unión Patriótica de Taboadela en 1927.[7] Despois foi mestre en Viso-Canedo, permutando para Oxén (Sobreira, Vilamarín) en maio de 1935.[8] Membro da Asociación de Trabajadores de la Enseñanza de Orense
Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi cesado e destituído como mestre a principios de agosto por ser un dos dirixentes da ATEO.[9] Foi detido en Tamallancos e estivo preso en Ourense. Trasladado ao cárcere de Celanova, permaneceu detido até novembro de 1936. Como resultado do proceso de depuración foi sancionado coa separación definitiva do servizo e baixa na escala en 1940.[10] Foi vivir de alugueiro a unha casa en Vilanova e despois instalouse en Celanova. Viviu de facer traballos, algúns como procurador.
Vida persoal
Casou coa mestra de Vilanova dos Infantes Sara Fernández Salgado, e foi pai de Luís, Inés, Sara, Celia, Marina e Xulio Soto Fernández
Notas
- ↑ El Miño, 11-8-1908, p. 1.
- ↑ El Magisterio Español, 19-10-1911, p. 13.
- ↑ El Magisterio Español, 14-12-1911, p. 13.
- ↑ El Magisterio Español, 14-8-1913, p. 16.
- ↑ El Magisterio Español, 3-10-1916, p. 15.
- ↑ La Zarpa, 5-2-1924, p. 2.
- ↑ La Región, 6-2-1927, p. 1.
- ↑ El Pueblo Gallego, 15-5-1935, p. 4.
- ↑ El Pueblo Gallego, 4-8-1936, p. 7.
- ↑ La Región, 8-5-1940, p. 4.
Véxase tamén
Bibliografía
Ligazóns externas