Isaac o Armenio foi un exarca de Rávena. A cronoloxía do exarcado neste período é incerto: ou ben sucedeu a Euselno e serviu de c. 625 ao 644 ou sucedeu a Eleuterio, e serviu do 620 ao 637.
Traxectoria
En 638 o emperador bizantino Heraclio esixiu que o novo Papa Severino asinase a súa Ecthesis, unha profesión de fe monotelista. Severino negouse; Heraclio negou recoñecemento ao Papa e enviou un oficial chamado Mauricio a negociar co Papado. Mauricio, tras chegar a Roma, apoderouse do Laterano e animou a Isaac a vir á cidade. Isaac fixo tal; Viviu por un tempo no Laterano e con Mauricio saqueou o palacio. Parte do tesouro foi enviado a Heraclio; a parte restante foi para o exarca. Un tempo despois Mauricio tentou repetir a acción, pero para evitar compartir as riquezas negou recoñecemento ao exarca. Isaac daquela prendeu a Mauricio e executouno.
Isaac tamén fixo fronte aos longobardos, con pouco éxito. O seu rei, Rotario, conquistou todas as posesións imperiais en Liguria, así como tamén Emilia, sobre 643. Librouse unha batalla entre os longobardos e tropas do Exarcado preto de Panaro e acabou cunha derrota dos bizantinos e a perda de miles de soldados. O mesmo Isaac probabelmente atopou a morte loitando cos longobardos. Sucedeuno como exarca Teodoro I Calliopas.
Hai un sarcófago de Isaac situado no Sancta Sanctorum, que contén representacións de David, a adoración dos magos, e Lázaro.
Bibliografía
- J. B. Bury, History of the Later Roman Empire, Macmillan & Co., Ltd., 1923 (en inglés).
