Hiʻiaka (lúa)

Hiʻiaka
Hiʻiaka orbita Haumea
Descubrimento
Descuberto por Michael E. Brown, Chad Trujillo, David Rabinowitz e o seu equipo.
Data do descubrimento 26 de xaneiro do 2005
Designacións
Designación MPC Haumea I Hiʻiaka
Designación alternativa (136108) 2003 EL61 I,
S/2005 (2003 EL61) 1
Características orbitais[1]
Eixo Semi-maior 49.880 ± 198 km
Excentricidade 0,0513 ± 0,0078
Período orbital 49,12 ± 0,03 días
Inclinación 126,356 ± 0,064°°
Satélite de Haumea
Características físicas
Diámetro medio ~155 km
Masa 1,79 ± 0,11 x 1019 kg[1] (0.45% de Haumea)
Densidade media (descoñecida; próxima ó 1 se o xeo é de auga)
Período de rotación sideral (descoñecido)
Oblicuidade (descoñecido)
Albedo (descoñecido)
Temperatura 32 ± 3 K
Magnitude aparente 3,3 diferenciándose do seu planeta que ten 17,3

Hiʻiaka é a máis grande e exterior das dúas lúas do planeta anano Haumea.

Descubrimento e bautizo

Hiʻiaka foi o primeiro dos satélites descubertos ó redor de Haumea. O chamada coma unha das fillas de Haumea, Hiʻiaka, filla da que é deusa da fertilidade e patroa da Illa de Hawaii, a lúa recibiu ó principio o alcume de "Rudolph" por parte do equipo do descubrimento. Orbita ó seu planeta cada 49,12 ± 0,03 días a unha distancia de 49.880 ± 198 km, cunha excentricidade de 0,0513 ± 0,0078 e unha inclinación de 126,356 ± 0,064°. Eventos esperados para xullo do 2009 poderían aclarar e achegar datos máis precisos sobre ás órbitas e masas dos obxectos que compoñen o sistema de Haumea[1].

Tamaño e albedos

O albedo medido é de 5,9 ± 0,5 % que trasladado a diámetro, da coma resultado un 22 % do diámetro do seu planeta, o que vén sendo arredor 350 km, asumindo có albedo é semellante ó de Haumea. Para poñelo en perspectiva, esta lúa podería podería se-lo quinto asteroide (sen conta-los trans-neptunianos) en tamaño, despois de 1 Ceres, 2 Pallas, 4 Vesta, e 10 Hygiea, se estivese situado no cinto de asteroides, entrando así na lista de asteroides notables do Sistema Solar.

Masa

A masa de Hiʻiaka foi estimada en 1,79 ± 0,11 x 1019 kg[1] usando a astrometría dos telescopios Hubble e Keck e colocando 3 corpos celestes para o modelo de centro de masas do sistema de Haumea.

Notas

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 D. Ragozzine, M. E. Brown Orbits And Masses Of The Satellites Of The Dwarf Planet Haumea = 2003 EL61, To appear in The Astronomical Journal (2009) Preprint on arXiv

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas