Debuxo do libro maior dun guerreiro cheyenne montado realizando un "golpe que conta" cunha lanza a un guerreiro crow desmontado, década de 1880.
Entre os pobos indíxenas das chairas de América do Norte, un golpe que conta é unha tradición guerreira para gañar prestixio fronte ao inimigio na batalla. É unha das formas tradicionais de mostrar valentía ante un inimigo e implica intimidalo, e, espérase, convencelo para que admita a derrota, sen ter que matalo. Estas vitorias pódense lembrar, rexistrar e relatar entón como parte da tradición oral, escrita ou das historias pictóricas da comunidade.
Precedentes históricos
Historicamente, calquera golpe asestado contra o inimigo contaba como un "golpe que conta", mais os actos máis prestixiosos incluían tocar a un guerreiro inimigo cunha man, un arco ou un pau de golpe e escapar ileso e sen prexudicar ao inimigo, agás o seu orgullo ferido.[1][2]
Tocar o primeiro inimigo en morrer na batalla ou tocar as obras defensivas do inimigo considerábase "golpe de conta"[1] ao igual que, nalgúns pobos, simplemente cabalgar cara a un inimigo, tocalo cun pau curto e afastarse ileso.[3] Contar golpes ás veces tamén implicaba roubar as armas dun inimigo ou os cabalos atados no seu campamento.[1] Tradicionalmente esíxese risco de lesións ou morte para contar o golpe.[4] Escapar ileso mentres se conta o golpe considérase tradicionalmente un honor máis alto que ser ferido no intento.[1]
