Agrúpanse no galego oriental as falas do galego situadas xeograficamente máis ao leste e que teñen como características os seguintes fenómenos lingüísticos:
Falas moi conservadoras, mantendo algunhas características medievais hai tempo desaparecidas no resto de Galiza (voseo de acusativo, vogais nasais nos Ancares).
Sistema tónico con oito vogais, as sete do galego común máis un [a] palatal.
Plurais de palabras terminadas en -an -en -on > -ais -eis -ois: pantalón-pantalois.
Conservación dos ditongos latinos qua e gua: cuatro, guardar.
Extensión
O galego oriental é falado en:
A parte máis oriental da provincia de Lugo, incluíndo A Fonsagrada e Navia de Suarna no norte e até os lindes da comarca de Quiroga con Valdeorras, por onde continúa.
Divídese en cinco áreas que, á súa vez, divídinse en subáreas:
Asturiana (Eonaviego): comprende a maior parte da Terra Eo-Navia galegofalante e unha pequena parte de Galicia. Divídese en dúas subáreas:
A Veiga-Os Oscos-Ibias
Salave-Coaña-Boal
Ancaresa: comprende unha pequena parte do norte da comarca do Bierzo.
Zamorana: comprende a zona das Portelas e unha estreita franxa galega coa que limita. Divídese en dúas subáreas:
O Porto
A Mezquita-Lubián (comprende as microáreas de A Mezquita e Lubián-Hermisede)
Oriental-central: comprende unha larga franxa galega oriental, a maioría da comarca do Bierzo galegofalante e unha pequena parte da Terra Eo-Navia. Divídese en dúas subáreas:
A Fonsagrada-O Courel-O Bierzo (comprende as microáreas de A Fonsagrada-Cervantes, O Courel e O Bierzo)
Valdeorras-Viana (comprende as microáreas de Valdeorras e O Bolo-Viana)
