Estereóbata do templo de Segesta. O grao superior é a estilóbata.
A estilóbata (do grego antigoστυλοβάτης, stylobátes, que significa base sobre a que se apoian as columnas)[1] é, en arquitectura, o último chanzo da base elevada que sustenta un templo grego.
Xunto cos outros dous chanzos forma o que se coñece como estereóbata, aínda que algúns textos prefiren o termo crepidoma para referirse ó conxunto da base elevada, e reservar o termo estereóbata para designar ós dous primeiros chanzos.
