El florido pensil (de título completo El florido pensil. Memoria de la escuela nacionalcatólica) é un libro de 1994.[1] Foi escrito por Andrés Sopeña Monsalve, profesor de Dereito na Universidade de Granada e especialista en comunicación social.[2] O autor do prólogo é Gregorio Cámara Villar, catedrático de Dereito Constitucional na mesma universidade.[3]
Consiste nunha recreación do sistema educativo da posguerra española. Os trazos identitarios deste eran a ideoloxía nacionalcatólica do primeiro franquismo e unha metodoloxía tradicional baseada no dogmatismo. A imposición da autoridade mediante a disciplina tiña como consecuencia a adquisición rutineira dos coñecementos por memorización, sen permitir a máis mínima posibilidade de cuestionamiento nin crítica. A comprensión dos contidos non era importante, de feito, o propio título fai referencia a unha expresión incomprensíbel para os nenos.
A nostalxia, a inxenuidade e o uso da ironía son comúns na presentación dos contidos da obra.[4]
Foi adaptada ao teatro polo grupo vasco Tanttaka (1996)[5] e o galego Eme2[6] e ao cine por Juan José Porto (2002).[7]
Significado de «florido pensil»
O título está inspirado nun verso dunha letra de autoría descoñecida da Marcha Real que aparece na Enciclopedia Álvarez:
Fuiste de glorias florido pensil hoy reverdecen a un impulso juvenil
