procesamento de alimentos, produtos químicos, máquinas e produtos de metal, téxtiles, roupas, refino e distribución de petróleo, bebidas, calzados, madeira, partes de automóbiles
Nicaragua, o país máis pobre da América Central e o segundo máis pobre do hemisferio, ha subemprego e pobreza diseminados. O acordo de libre comercio entre os Estados Unidos e a América Central está en vigor desde 2006 e ampliou as posibilidades de exportación para moitos produtos agrícolas e manufacturados.[1]
Os téxtiles e o vestiario responden por case 60% das exportacións nicaraguanas, pero os aumentos do salario mínimo durante o goberno Daniel Ortega deberán reducir esta vantaxe comparativa da industria. Ortega promoveu a creación de empreendimentos binacionais administrados polas empresas petrolíferas estatais da Nicaragua e Venezuela. Estas iniciativas, xunto co débil sistema legal, poderán prexudicar o clima para investimentos de empresas locais e estranxeiras nun futuro próximo.[1]
A súa economía é baseada na agricultura (maioritariamente café, algodón, banana). Contén reservas minerais de ouro, cobre, prata e chumbo, ningún deles de relevante importancia. As principais industrias sitúanse na costa occidental.
É un dos países máis pobres do Hemisferio Occidental, e a súa distribución de renda é unha das peores do planeta.