Echmarcach mac Ragnaill

Modelo:BiografíaEchmarcach mac Ragnaill

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoséculo XI Editar o valor en Wikidata
Morte1064 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Roma, Italia Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiRagnall mac Gofraid
Ragnall ua Ímair Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Imergi-1
O nome de Echmarcach aparece no manuscrito os Anais de Ulster (s. XVI).

Echmarcach mac Ragnaill, finado en 1065, foi un caudillo hiberno-nórdico, Señor das Illas e monarca viquingo do reino de Dublín e gran parte de Galloway.

Traxectoria

Segundo Seán Duffy era neto ou bisneto de Ivar de Waterford[1]. Benjamin Hudson, no entanto, vincula a Echmarcach como neto de Gofraid mac Arailt de Mann. De todas forma ambas as opinións son conxecturas xa que non sobreviviu moito rexistro histórico e por tanto existe pouca información.

A vida de Echmarcach estivo marcada de triunfos e derrotas. En 1036 logrou o trono de Dublín con axuda de Donnchad mac Briain, rei de Munster, posible irmán de Cacht ingen Ragnaill con quen Echmarcach casou en 1032; así como Donnchad mac Gilla Pátraic, rei de Osraige e Leinster, posíbel primo irmán. Foi expulsado por Ivar III Haraldsson (Imar mac Arailt) en 1038, pero recuperou o poder en 1046 cando xa era soberano absoluto de todas as illas do mar de Irlanda: Man, as Hébridas e polo menos Rhins of Galloway. Echmarcach volveu ser expulsado de Dublín en 1052 e da Illa de Man en 1061 por Murchad mac Diarmata. Clare Downham suxire que Echmarcach foi rival de Suibne mac Cináeda, anterior monarca de Rhinns.[2]

Presunta descendencia de Ragnaill. Pedigree 1 corresponde aos descendentes directos de Echmarcach. Pedigree 2 corresponde a unha posíbel irmá (Cacht ingen Ragnaill). Ambos os cadros vinculan aos hiberno-nórdicos coa dinastía Uí Briain. Os Pedigrees 3-5 corresponde a un posible irmán (Amlaíb), e dous sobriños (Gofraid e Sitric), e probablemente outros fillos ou sobriños (mortos en 1087).

É bastante probábel que Echmarcach sexa Iehmarc, un do tres reis do noroeste (outro era Malcolm II de Escocia), quen segundo a crónica anglosaxoa era vasalo de Canoto o Grande, rei viquingo de Dinamarca e Inglaterra.[3]

Heimskringla menciona que Echmarcach devastou Bretland (Gales) con axuda do seu amigo e guerreiro viquingo Guttorm Gunnhildsson. Con todo, comezaron as desavinzas pola repartición do botín e enfrontáronse en batalla naval no estreito de Menai. Guttorm gañou a batalla tras orar a Olavo II o Santo e Echmarcach presuntamente morreu en combate.[Cómpre referencia]

Notas

  1. ↑ Duffy, Seán, "Irishmen and Islesmen in the Kingdom of Dublin and Man 1052-1171", in Ériu 43 (1992): 96.
  2. ↑ Downham, Clare, Viking Kings of Britain and Ireland: The Dynasty of Ívarr to A.D. 1014., Edimburgo, 2007. p. 171.
  3. ↑ Charles-Edwards, T. M.: Wales and the Britons, 350-1064, Oxford University Press, 2013, ISBN 0198217315 p. 574.

Véxase tamén

Bibliografía

  • Hudson, Benjamin. Viking Pirates and Christian Princes: Dynasty, Religion and Empire in the North Atlantic, Oxford: Oxford University Press.  
  • Woolf, Alex. The New Edinburgh History of Scotland, Edinburgh: Edinburgh University Press.   
  • Sturluson, Snorri. Heimskringla: History of the Kings of Norway, trad. Le M. Hollander. Reprinted University of Texas Press, Austin, 1992. ISBN 0-292-73061-6.

Outros artigos