PROFILPELAJAR.COM

Estruturas proteicas dispoñibles:
Pfam	estruturas / ECOD
PDB	RCSB PDB; PDBe; PDBj
PDBsum	resumo de estruturas

Dominio SH3
	Diagrama de fitas do dominio SH3 da alfa espectrina, de polo (PDB 1SHG), coloreada de azul (N-terminal) a vermello (C-terminal).
Identificadores
Símbolo	SH3_1
Pfam	PF00018
Pfam clan	CL0010
InterPro	IPR001452
SMART	SM00326
PROSITE	PS50002
SCOPe	1shf / SUPFAM
CDD	cd00174
Pfam
Estruturas proteicas dispoñibles:
Pfam	estruturas / ECOD
PDB	RCSB PDB; PDBe; PDBj
PDBsum	resumo de estruturas

O dominio SH3 (do inglés SRC Homology 3) é un pequeno dominio proteico duns 60 residuos de aminoácidos que foi identificado primeiramente como unha secuencia conservada na proteína adaptadora viral v-Crk e nas partes non catalíticas de encimas como a fosfolipase e varias tirosina quinases citoplasmáticas como Abl e Src.^[1]^[2] Tamén foi identificado noutras familias de proteínas como: PI3 quinase, Ras proteína activadora da GTPase Ras, CDC24 e cdc25.^[3]^[4]^[5] Os dominios SH3 encóntranse en proteínas de vías de sinalización que regulan o citoesqueleto, a proteína Ras, e a quinase Src e moitas outras. Tamén regulan o estado de actividade de proteínas adaptadoras e outras tirosina quinases e crese que incrementan a especificidade de substrato dalgunhas tirosina quinases ao unirse lonxe do centro activo da quinase. Atopáronse aproximadamente 300 dominios SH3 en proteínas codificadas no xenoma humano.

Estrutura

O dominio SH3 ten un pregamento característico en barril beta que consiste en cinco ou seis febras β dispostas como dúas follas β antiparalelas estreitamente empaquetadas. As rexións de enlace poden conter hélices curtas. O pregamento de tipo SH3 é un pregamento antigo atopado en eucariotas e procariotas.^[6]

Unión a péptidos

O dominio SH3 clásico encóntrase xeralmente en proteínas que interaccionan con outras proteínas e median na ensamblaxe de complexos proteicos específicos, tipicamente por medio da unión a péptidos ricos en prolina da proteína á que se teñen que unir. Os dominios SH3 clásicos están restrinxidos en humanos a proteínas intracelulares, aínda que a pequena familia MIA humana de proteínas extracelulares tamén contén un dominio cun pregamento similar ao SH3.

Moitos epitopos de unión a SH3 de proteínas teñen unha secuencia consenso que pode representarse como unha expresión regular ou un motivo liñal curto:

-X-P-p-X-P-
 1 2 3 4 5

onde 1 e 4 son aminoácidos alifáticos, 2 e 5 sempre, e ás veces 3 son a prolina. A secuencia únese ao peto hidrófobo do dominio SH3. Máis recentemente, describíronse dominios SH3 que se unen a un motivo consenso central R-x-x-K. Exemplos son os dominios C-terminais SH3 de proteínas adaptadoras como Grb2 e Mona (tamén chamados Gads, Grap2, Grf40, GrpL etc.). Atopáronse outros motivos de unión SH3 e outros seguen aparecendo no decurso de various estudos moleculares, o que salienta a versatilidade deste dominio.

Proteínas con dominio SH3

Notas

↑ Pawson T, Schlessingert J (July 1993). "SH2 and SH3 domains". Curr. Biol. 3 (7): 434–42. PMID 15335710. doi:10.1016/0960-9822(93)90350-W.
↑ Mayer BJ (April 2001). "SH3 domains: complexity in moderation". J. Cell. Sci. 114 (Pt 7): 1253–63. PMID 11256992.
↑ Musacchio A, Gibson T, Lehto VP, Saraste M (July 1992). "SH3--an abundant protein domain in search of a function". FEBS Lett. 307 (1): 55–61. PMID 1639195. doi:10.1016/0014-5793(92)80901-R.
↑ Mayer BJ, Baltimore D (January 1993). "Signalling through SH2 and SH3 domains". Trends Cell Biol. 3 (1): 8–13. PMID 14731533. doi:10.1016/0962-8924(93)90194-6.
↑ Pawson T (February 1995). "Protein modules and signalling networks". Nature 373 (6515): 573–80. PMID 7531822. doi:10.1038/373573a0.
↑ Whisstock JC, Lesk AM (April 1999). "SH3 domains in prokaryotes". Trends Biochem. Sci. 24 (4): 132–3. PMID 10322416. doi:10.1016/s0968-0004(99)01366-3.