O D (de) é a cuarta letra do alfabeto galego, e representa os fonemas oclusivo dental sonoro /d/ e aproximante dental sonoro /ð/.
Historia
A letra D ten a súa orixe na escrita hierática exipcia. O seu ancestral máis antigo recibiu o nome de deret (man). Cando foi adoptado no alfabeto fenicio pasou a chamarse daleth (porta). No alfabeto grego recibiu o nome de Delta (Δ, δ). No alfabeto etrusco e o alfabeto latino usouse tamén o delta, dándolle o deseño actual.
Xeroglífico exipcio
[porta]
|
Protosemítíco
[Dal, Daleth]
|
Fenicio
[Daleth]
|
Grego
[Delta]
|
Etrusco
[D]
|
Latín
[D]
|
|
|
 
|
|
|
|
|
Outras representacións
No alfabeto fonético aeronáutico asígnaselle a palabra Delta. No código Morse é — ·· .
-
Bandeiras de sinais
-
Alfabeto semáforo
-
-
Alfabeto manual
Outros significados
Véxase tamén
Entradas da enciclopedia que comezan por D
Outros artigos
