Célula LE

Microfotografía dun macrófago que fagocitou un linfocito (o resultado é a célula LE). Tinguidura de May Grünwald Giemsa.

Unha célula LE ou célula de lupus eritematoso, tamén chamada célula de Hargraves, é un neutrófilo ou un macrófago que fagocitou o material nuclear desnaturalizado dutra célula.[1] O material desnaturalizado é un corpo de hematoxilina absorbido (tamén chamado corpo LE).[2]

A presenza destas células é unha característica do lupus eritematoso,[3] pero tamén se encontran en trastornos do tecido conectivo similares ou en doenzas autoinmunes como a artrite reumatoide grave. As células LE poden observarse no lupus inducido por fármacos, por exemplo, despois do tratamento con metildopa.[4]

As células LE descubriunas na medula ósea en 1948 Malcolm McCallum Hargraves (1903–1982), un médico e histólogo da Clínica Mayo.[5] Hargraves puido conseguir a prioridade ao suprimir o borrador dunha publicación de John R. Haserick, ao cal Dorothy Sundberg, xefe de hematoloxía da Universidade dos Hospitais de Minnesota, atribúe a primeira identificación das células LE.[6]

Clasicamente, a célula LE analízase microscopicamente, pero tamén é posible investigar a súa formación por citometría de fluxo.[7]

As células LE non deberían confundirse coas células Tart que teñen material nuclear fagocitado, pero cunha aparencia visible de cromatina en vez de con aparencia homoxénea.[8]

Notas

  1. ↑ "Medical Definition of LE CELL". www.merriam-webster.com. 
  2. ↑ similima.com > Autoimmunity Arquivado 2011-07-27 en Wayback Machine. Muhammed Muneer. Consultado en marzo de 2011
  3. ↑ "LE Cell Test. Lupus erythematosus test". Arquivado dende o orixinal o 2012-03-08. Consultado o 2010-06-28. 
  4. ↑ Cheesbrough, Monica (2000-10-26). District Laboratory Practice in Tropical Countries. Cambridge University Press. ISBN 9780521665452. 
  5. ↑ Hargraves M, Richmond H, Morton R. Presentation of two bone marrow components, the tart cell and the LE cell. Mayo Clin Proc 1948;27:25–28.
  6. ↑ Discovery of the LE factor Dermatopathology: Practical & Conceptual Arquivado 5 de setembro de 2019 en Wayback Machine.
  7. ↑ Böhm, Ingrid (1 de xaneiro de 2004). "Flow Cytometric Analysis of the LE Cell Phenomenon". Autoimmunity 37 (1): 37–44. PMID 15115310. doi:10.1080/08916930310001630325. 
  8. ↑ Li, Qing Kay; Khalbuss, Walid E. (2015). Diagnostic Cytopathology Board Review and Self-Assessment (en inglés). Springer, Nova York, NY. p. 179. ISBN 9781493914760. doi:10.1007/978-1-4939-1477-7_2.