O cubo de Necker é unha figura ambigua nomeada en honor de L. A. Necker, que a publicou por primeira vez na revista Philosophical Magazine en 1832. Necker era un cristalógrafo e, nos seus estudos de cristais, observou a natureza ambigua da figura que hoxe leva o seu nome.
Ilusión óptica
O cubo de Necker é unha figura de liñas que pode ser interpretada de dúas formas distintas en tres dimensións. A primeira interpretación é a dun cubo coa esquina superior esquerda máis próxima ao observador, e a segunda é a dun cubo coa esquina inferior dereita máis próxima. Esta ambigüidade provoca un fenómeno de alternancia perceptiva ou multiestabilidade, onde a percepción do observador pode oscilar entre as dúas interpretacións.
Bases perceptivas e psicolóxicas
Estudos de psicoloxía eneurociencia demostraron que o cerebro humano busca constantemente patróns tridimensionais en imaxes bidimensionais, o que contribúe á ilusión óptica. Ademais, a interpretación que o cerebro fai do cubo pode verse afectada por pistas visuais previas, o ángulo de visión, e a orientación da figura. A través do estudo do cubo de Necker, os investigadores poden aprender máis sobre como funciona a percepción visual e como o cerebro interpreta a información visual.
Gregory RL (1997). "Knowledge in perception and illusion". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological Sciences. 352 (1358): 1121–1128.