O Control de Tráfico Centralizado, coñecido polas súas siglas como CTC, é -segundo a propia definición do Regulamento de Circulación Ferroviaria español- o sistema que permite realizar desde un posto central, o accionamento remoto das instalacións dun conxunto de estacións e traxectos, ordeando os movementos e coordinando a circulación dos trens e manobras.^[1]

As redes ferroviarias poden estar ao amparo dun CTC ou deixar o control do tráfico aos gabinetes de circulación localizados nas estacións ao longo da liña.

O primeiro tramo controlado por un CTC foi o tramo en vía única entre as estacións de Brañuelas e Ponferrada, no ano 1954^[2]. O mando do CTC situábase na estación de Ponferrada.^[3]

Os CTC máis modernos executan automaticamente a apertura de itinerarios aos trens, de xeito que os técnicos se dedican exclusivamente á regulación do tráfico. Excepción feita das grandes terminais, onde a apertura dos sinais esixe a continua intervención do Xefe do CTC.

Todas as liñas ferroviarias galegas son telemandadas desde o CTC da estación de Ourense^[4], agás a liña de alta velocidade Ourense-Santiago, controlada desde o Centro de Regulación e Control de alta velocidade de Madrid-Atocha^[5] e a liña de largo métrico Ferrol-Xixón, gobernada desde El Berrón^[6].