Catarina[1][2][3][4] é un nome propiofemininogalego. A súa orixe é o grego (Αἰκατερίνα, de katharós 'puro', co significado de 'pura', 'inmaculada', 'graciosa'). En galego tamén conta coas variantes Cateliña, Catalina e Cataliña, e o hipocorísticoCatela.[2] Tamén existe a variante Catuxa, moi documentada[5] e usada tamén como diminutivo. É popular nos países cristiáns, xa que foi o nome dunha das primeiras santas cristiás, Catarina de Alexandría.
En xaneiro de 2023 existían 163 mulleres en Galicia co nome Catarina, cunha media de idade de 30,3 anos,[6] 209 co nome Catuxa, cunha media de idade de 24,4 anos,[7] e 987 co nome Catalina, cunha media de idade de 38,8 anos.[8] Non hai persoas rexistradas coas variantes Cateliña ou Cataliña.
Orixe e sinificado
O nome provén do grego Αἰκατερίνα ou Αἰκατερίνη (Aikaterina, Aikaterinē), de etimiloxía descoñecida. A primeira referencia de uso do nome é a de Santa Catarina de Alexandría. A teoría de que o nome vén de Hécate, nome da deusa grega da maxia, disque é improbábel[9].
O nome asóciase tamén co adxectivo grego καθαρός (katharos), que significa "puro", que leva á escritura das variantes inglesas do nome Katharine (máis frecuente nos Estados Unidos) e Katherine (máis corrente en Gran Bretaña)[10]. A forma cun e no medio (Caterina) documéntase tamén en galego.
↑Variante do nome en galego en Diccionario galego-castelán, Leandro Carré Alvarellos (1951): Terceira Edizón, A Coruña, Roel
↑González Rei, Begoña (2004). Ortografía da lingua galega. Galinova Editorial. ISBN978-8497370417.
↑Xa aparece nos escritos de Frei Martín Sarmiento do século XVIII coa escritura antiga Catuĵa: Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
