O seu aspecto recorda algo ao dos prosimios (como os lemuriformes) e a algúns simios do Novo Mundo, como os cébidos, especialmente pola cabeza, arredondada, o fociño, prolongado e cuberto de pelo curto, e os ollos, situados en posición anterior, e que miran cara a adiante,[1]
A lonxitude do seu corpo (cabeza e tronco) oscila entre os 50 e os 70 cm, cunha cola de menos de 7 cm. A pelaxe, moi mesta e híspida, está formada por longos e ásperos pelos, que recobren unha lanuxe e que están reunidos en feixes; a orientación dos pelos é excepcional: a diferenza dos demais mamíferos están dispostos desde o ventre até o dorso, a causa do hábito adquirido por estes animais de pendurase das pólas das árbore co dorso cara a abaixo, o que responde á necesidade de enfrontar a abundante pluviosidade das selvas nas que viven; así a auga escoa rapidamente polos pelos sen chegar a entrar en contacto directo coa pel.[1]
Un dos seus caracteres fisiognómicos máis evidentes é a notábel lonxitude das súas extremidades, aparentemente desproporcionada con relación ao tronco; as patas anteriores están máis desenvolvidas que as posteriores, que son de lonxitude case igual á de todo o corpo, mentres que as primeiras sobrepánano en máis dun terzo. Este crecemento esigual maniféstase contra o final do período embrionario, intensificándose nos primeiros meses de vida do acabado de nacer, o que induce a supoñer que ten unha orixe relativamente recente, como adaptación ao seu especial xénero de vida arborícola. por iso, no solo desprázanse con gran dificultade, case arrastrándose, apoiándose nos antebrazos e os pés. As 'mans' son longas e estreitas, cos dedos reunidos nun invólucro cutáneo único (sindactilia); só permanen libres as súas robustas uñas (garras).[1]
Outra característica salientábel é a de contar con nove vértebras cervicais, o que lles permite a rotación da cabeza até uns 270º.
Bioloxía
Aliméntanse principalmente de follas. Como esta dieta non é moi rica en nutrientes, o seu corpo está afeito a aforrar enerxía. Poden gabear polas árbores sen esforzo, e a súa calor corporal é moi baixa. Cando comen, mastigan moi lentamente, xa que ao seu aparello dixestivo lle leva moito tempo dixerir o alimento. Polo tanto, poden defecar tan só unha vez por semana, e non comer durante un mes. Poden durmir cerca de 18 horas ao día.[2]
Non teñen unha visión moi precisa. Os seus ollos son moi pequenos. Non producen sons, o que lles dá, cos seus lentísimos movementos, unha aparencia moi tranquila e discreta.
As femias alcanzan a madurez sexual á idade de 3 a 5 anos e os machos entre os 4 e os 5 anos. As femias, despois dun período de xestación de entre 6 a 11 meses, segundo as especies, paren unha única cría por parto.
O nome científico da familia, Bradypodidae, está formado, normalmente, sobre a raíz do nome do seu xénero tipo (e único), Bradypus, coa adición da desinencia -idae (tirada do grego antigo είδος eídos, "semellante"), propia dos nomes das familias de animais.
Pola súa parte, Linneo construíu o nome deste xénero co primeiro elemento brady- (do grego βραδύς bradýs, "lento, torpe, calmoso, tranquilo"), e o segundo elemento -pus (do grego πούς poús, "pé, pata").
Sinónimos
Ademais de polo nome que lle deu Linneo, e que segue a ser vixente na acualidade, o xénero Bradipus coñeceuse ao longo do tempo tamén polos sinónimos seguintes:[4]
Kowalski, Kazimierz (1981): Mamíferos. Manual de teriología. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9, pp. 340–341.
McKenna, Malcolm C. & Bell, Susan K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8.
Nowak, Ronald M. (1999): Walker's Mammals of the World. 6ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
.jpg)
.jpg)
