A estratexia do apoderamento[1][2][3] xorde das organizacións de mulleres dos países en desenvolvemento e consiste nun proceso mediante o cal as mulleres, individual e colectivamente, toman conciencia sobre a discriminación de xénero e gañan capacidade para participar e decidir en maior medida sobre as súas posibilidades vitais e as das súas comunidades.
O apoderamento non supón un proceso polo cal unhas persoas gañan poder exclusivamente en detrimento do poder doutras. Existen diferentes dimensións do apoderamento:
Cognitiva: a comprensión de que as condicións de subordinación das mulleres non son naturais, o coñecemento das súas causas e alternativas. Inclúe o coñecemento sobre a sexualidade.
Psicolóxica: a superación das propias autolimitacións que se impoñen as mulleres (opresión internalizada), a través do desenvolvemento da autoestima e a autoconfianza.
Económica: o acceso ao traballo remunerado, aos ingresos e á independencia económica en xeral.
Política: a capacidade de analizar a realidade en termos políticos e sociais, organizarse e promover cambios sociais.