Mapa coa Alta Bretaña representada en cor branca e gris segundo os límites lingüísticos do galó e o bretón en 1950. Os diferentes tons de gris representan a perda progresiva do emprego da lingua bretoa en favor do galó. Nótese que os límites entre a Baixa e a Alta Bretaña fóronse desprazando pouco a pouco cara ó oeste.
Tradicionalmente, correspóndese coa parte da Bretaña que perdeu o bretón en favor do galó. Neste extremo este, o bretón é moi pouco falado, mesmo nas áreas rurais. A lingua propia é o galó, que na actualidade está case totalmente desprazado polo francés.
