Gan amhras, is é a rinne La Fontaine ná a chló fhéin a chuir ar scéalta a théann i bhfad siar ... siar chuig Aesop agus roimhe iad.[1][2] Leabharː D'aistrigh Breandán Ó Doibhlin cuid mhór ábhair ón Fhraincis go Gaeilge, ina measc, Fabhalscéalta la Fontaine.[3] Athlonnaíonn na haistriúcháin seo bunábhar an fhile Fhrancaigh ón 17ú haois isteach i gceartlár Gaeilge na 20ú haoise.[4]
↑ Tá fabhalscéal ag La Fontaine, An Criogar agus an Seangán1, ina bhfeictear an criogar ar cuairt chuig an seangán ag tús an fhómhair ag lorg cúnaimh go dtí go mbeidh an drochshéasúr thart. ‘Íocfaidh mé ar ais tú,’ a deir an criogar, ‘ús agus suim chaipitil.’ Is cosúil nach bhfuil clú iasachtóra ar an seangán áfach. ‘Céard a bhí ar siúl agat le linn an tsamhraidh?’ a dúirt sé leis an gcriogar. ‘Do bhí mé ag canadh,’ a d’fhreagair an criogar, ‘nár thaitin mo chuid ceoil leat?’ ‘Ag canadh!’ a dúirt an seangán agus olc air. ‘B’fhearr duit a bheith ag damhsa anois.’: "An Córas Pinsin" (ga). Beo!. Dáta rochtana: 2020-04-13.
↑Jean de La Fontaine, Breandán Ó Doibhlin (1997). "Fabhalscéalta La Fontaine" (as Gaeilge). Baile Átha Cliath: Coiscéim.
Is síol é an t-alt seo.Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid. Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.
