Yn de rin fan de jierren krige it museum in ferskaat oan samlingen, sa as dy fan tekstylfabrikanten. Sadwaande waard it útwreide mei ôfdielingen keunst en ambachtskeunst fan de 18e iuw en moderne keunst.
Tusken 1994 en 1996 waard it museum ferbettere (mei klimaatbehearsking) en útwreide mei in útstallingsseal en museumkafee fan Ben van Berkel. De tún waard op 'en nij ynrjochte troch Lodewijk Baljon,[2] ; hy krige dêrfoar 2004 de Award of Merit fan de American Society of Landscape Architects.[3]
It museum ferselsstannige yn 1994 en is in stichting wurden dy't fan in direkteur bestjoerd wurdt.
Op 13 maaie 2000 rekke it museum, mar de kolleksje net, swier skansearre by de fjoerwurkramp yn Ynskedee. It wie oant 14 april 2002 ticht fanwege reparaasjes.
Efter it museum stiet los hoes “Groot Bavel” (in Saksyske pleats, 18e iuw), dêr't foarfêst in útstalling oer de fjoerwurkramp te sjen is.
Trivia
It gebou is in offisjeel ryksmonumint en is ynskreaun yn it ryksmonuminteregister mei nûmer 510640.[4]