In heuvel as hichte is in ferhef yn it lân, dat hegernôch is om ûnderskaat te wurden fan in gloaiïng, mar leger as in berch. Formeel is de grins tusken heuvels en bergen fêststeld by in top dy't 200 m boppe syn om-en-by útstekt; dêrboppe is it in berch, dêrûnder in heuvel.
Heuvels kinne ûntstean troch útspieling fan heechlein lân troch rivieren, lykas yn Súd-Limburch, troch it skeinen fan wat oarspronklik plat lân wie, sa't yn 'e iistiid de gletsjers dien hawwe yn Gelderlân, Utert en Oerisel, of troch sânferstowings, lykas yn 'e dunen (en likegoed yn woastinen). Fierders binne der ek noch troch minsken oanleine heuvels, lykas grêfheuvels.