Ŝaĥ-Ali (Ŝig-Alej, Ŝigaleo; tatare Şahğali, Шаһгали; 1505, Suroĵik — la 22-a de aprilo, 1556, Kasimov) estis Ĥano de Kasimov (1516 — 1519, 1537 — 1546, 1546 — 1551, 1552 — 1566), Ĥano de Kazan (1519 — 1521, 1546, 1551 — 1552). Ĝis kronado en Kazan je 1519 lin nomigis «carido» (sultano), poste lin nomigis «caro» (ĥano). En tatara kulturo li estas simbolo de perfidaĵo.