Sento laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIV aŭ Reta Vortaro estas:

1. la kapablo senti korpe aŭ morale - do ricevi per iu el la kvin tiucelaj organoj impreson, kiu sciigas nin pri la ekzisto kaj la ecoj de la eksteraj objektoj; sentokapablo ĝenerala;
2. agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de fizikaj kaŭzoj: ekzemplaj sentoj estas doloro, ĝuo, plezuro, sufero aŭ volupto;
3. agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de nemateriaj moralaj kaŭzoj (ĝojo, malĝojo, enuo, moko, honto, fiereco, surprizo, timo, bedaŭro, admiro, amo, malamo ktp.) - sinonime uzeblas la vorto sentimento;
4. ama aŭ malama inklino al iu; korsento;
5. sentilo estas aranĝaĵo transformanta fizikan grandon en aparate aŭ komputile trakteblan signalon.

	„ Li deziris komuniki al ĉiuj la sentojn, kiuj plenigis lian animon. ”

	„ Tiam strangaj sentoj enigas nian animon. ”

	„ Liaj sentoj elŝprucas en lia parolmaniero. ”

	„ Li estas tre sinretena en la esprimo de siaj sentoj. ”

	„ Iliaj paroloj estas kontraŭaj al iliaj propraj sentoj.[1] ”

• afekcio
• emocio
• sento (banejo)
• sento de kulpo
• sentotemperaturo
• senso (ekz. la kvin sensoj)