La Ruĝvizaĝa malkohao, Phaenicophaeus pyrrhocephalus, estas specio de la kukoledoj, familio de la ordo de birdoj, nome Cuculiformes, kiuj inkludas ankaŭ la vojkurulojn, la aniojn, la centropojn kaj la hoacinon.
Disvastigo
Ĝi estas endemisma de Srilanko kaj pli precize de la sudokcidenta parto de la insulo, sed for de la marbordo. La Ruĝvizaĝa malkohao estas birdo de densaj arbaroj; tie la specio estas malfacile videbla spite sian grandon kaj koloron.
Kutimaron
Malkiel aliaj kukoloj, tiu ĉi ne estas nestoparazitoj. La neston ili faras en arbo, la tipa ovodemetado estas de 2-3 ovoj.
La Ruĝvizaĝa malkohao manĝas varion de insektoj inkludante raŭpojn, gigantajn fostinsektojn kaj etajn vertebrulojn kiel lacertoj. Ili eventuale manĝas berojn.
Malkiel plej parto de kukoloj, tiu ĉi estas silentema specio, kiu faras nur mildan murmuron.
Aspekto
Kolorplato de Historio de la Birdoj de Cejlono, Volumo 1 fare de John Gerrard Keulemans, 1878
Tiu estas granda specio de 46 cm. La dorso estas malhelverda, kaj la supra vosto estas verda bordita de blanko. La ventro kaj suba vosto estas blankaj, la lasta striita de nigro. La krono kaj gorĝo estas nigraj kaj la suba vizaĝo estas blankaj. Sed la plej rimarkinda eco estas du grandegaj ruĝegaj makuloj ĉirkaŭ la okuloj, sed ĝis la beko kaj preskaŭ ĝis la nuko kaj preskaŭ ĝis la krono, kiu restas kiel nura strio, tio estas, kovras preskaŭ la tutan vizaĝon (de tie la specifa nomo) kvazaŭ du pecoj de tolaĵo. La beko estas verdeca, kun grandega supra makzelo kaj maldika suba makzelo; ĝi imponas kiel fortika armilo. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas multe pli senkoloraj.
