La municipoj de la komarko de Ezcaray suferis la ruran elmigradon ekde la 1960-aj jaroj, kaj diference disde aliaj komarkoj, ĉi tie el la 1980-aj jaroj ĝi ricevis konstantan pliigon de la loĝantaro pro la ekonomia riĉo devena de turismo. La turisma allogaĵo centriĝis en la loĝloko Ezcaray, kaj pro arkitektura riĉeco, kaj pro ideala natura loko, krom pro la skiejo de Valdezcaray. Aliaj sektoroj kiuj helpis la disvolvigon de la zono estis ĉasado kaj fiŝkaptado, meblofarado kaj tekstila industrio.
Krom Ezcaray, ankaŭ Zorraquín kreskiĝis. Kaj kvankam ĝi plue estas malgranda loĝloko, ĝi estis ankoraŭ multe pli malgranda, kaj nun almenaŭ estas aktiva loĝloko kun juna loĝantaro. La loĝlokoj Ojacastro kaj Valgañón male ne sukcesis haltigi la senloĝigadon, sed almenaŭ ja sukcesis bremsi ĝin, kaj retenas pli ol cent loĝantojn.
Aliflanke Pazuengos pro malfacila geografia situacio (granda altitudo kaj malbonaj komunikvojoj), ne sukcesis haltigi la senloĝigadon kaj frontas malfacilan estontecon.