Klivebleco priskribas ĉe mineraloj kaj kristaloj la eblecon por klivi, fendi je certaj paralelaj surfacoj en kristala krado. La fendebleco estas tiel tipo de rompo.
La klivebeno estas plata surfaco, kiu la lumon bone reflektas. La klivebleco povas esti diversa kaj bone formanta ĉe la diversaj mineraloj, kaj povas estis tre distingaj la estiĝantaj klivebenoj. Tio servas ne nur por la klasifiko de la mineraloj, sed ebligas la ekzamenadon de la kristala kadro.
Tipoj de la klivebleco
| signifo
|
klivkarakterizaĵo
|
ekzemploj
|
| elstare perfekta
|
|
|
| tre perfekta
|
delikataj folietoj estas dekliveblaj
|
glimo, gipso
|
| perfekta
|
ĉe disbato, ĝi disfalas je kliveroj
|
kalcito (klakspato), galeno
|
| bona
|
oni povas vidi sur la rompitaĵoj klivan
kaj ankaŭ neklivan (nebenenan) surfacon
|
feldspato, amfibolo
|
| grava
|
|
stanoŝtono, apatito
|
| negrava
|
krom la neregulaj romposurfacoj estas troveblaj
nur escepte plataj ebenoj
|
magnetito, korundo
|
| neklivebla (legu rompo (mineralo))
|
|
|