En matematiko, la kardinalo de kontinuumo aŭ la kvantonombro de kontinuumo, estas la amplekso (kardinalo) de la aro de reelaj nombroj R (kiu aro estas iam nomata kiel la kontinuumo). La kardinalo de R estas skribata kiel |R| aŭ kiel c. Kiel kardinalo, c estas egala al beth-nombro beth-unu, ${\displaystyle c=\beth _{1}}$). Se la kontinuumo-hipotezo veras, tiam c estas ankaŭ egala al alef-nombro alef-unu, ${\displaystyle c=\aleph _{1}}$.

Kardinalo de la kontinuaĵo estas pli granda ol kardinalo de la aro de naturaj nombroj N, ${\displaystyle |\mathbf {N} |=\aleph _{0}<c}$, konkrete ${\displaystyle c=2^{\aleph _{0}}}$ kie ${\displaystyle \aleph _{0}}$ (alef-nulo) estas la kardinalo de N. En aliaj vortoj, kvankam R kaj N estas ambaŭ nefiniaj aroj, la reelaj nombroj estas iusence pli multaj ol la naturaj nombroj.

Georg Cantor pruvis ĉi tion en malsamaj manieroj - kiel la unua nekalkulebleca pruvo de Cantor kaj per la diagonala argumento de Cantor.

Estu {0, 2}^N la aro de nefiniaj vicoj kun valoroj el aro {0, 2}. Ĉi tiu aro klare havas kardinalon ${\displaystyle 2^{\aleph _{0}}}$ (la natura reciproke unuvalora surĵeto inter la aro de duumaj vicoj kaj P(N) estas donita per la nadla funkcio). La asociaĵo al ĉiu tia vico (a_i) estas la unika reela nombro en la intervalo [0,1] kies triuma elvolvaĵo estas donita per la ciferoj (a_i), kio estas la i-a cifero post la dekuma punkto estas a_i. La bildo de ĉi tiu mapo estas nomata kiel la aro de Kantor. Ĉi tiu mapo estas enjekcia. Per evito de punktoj kun la cifero 1 en ilia triuma elvolvaĵo estas evitataj konfliktoj kreis per tio ke la triuma -elvolvaĵo de reela nombro estas ne unika. Tiel ${\displaystyle 2^{\aleph _{0}}\leq c}$. Per la teoremo de Cantor-Bernstein-Schroeder

${\displaystyle c=|P(\mathbb {N} )|=2^{\aleph _{0}}}$

Egaleco c^c = c povas esti montrita per la kardinala aritmetiko:

${\displaystyle c^{2}=(2^{\aleph _{0}})^{2}=2^{2\times {\aleph _{0}}}=2^{\aleph _{0}}=c}$

Ĉi tiu argumento estas densigita versio de la alternado de du duumaj vicoj: estu 0,a₀a₁a₂... la duuma elvolvaĵo de reela x kaj estu 0,b₀b₁b₂... esti la duuma elvolvaĵo de reela y. Tiam z = 0,a₀b₀a₁b₁a₂b₂..., la alternado de la duumaj elvolvaĵoj, estas bone-difinita funkcio se x kaj y havas unikajn duumajn elvolvaĵojn. Nur kalkuleble multaj reelaj nombroj havas ne-unikajn duumajn elvolvaĵojn.

Per uzado de la reguloj de kardinala aritmetiko eblas montri ke

${\displaystyle c^{\aleph _{0}}={\aleph _{0}}^{\aleph _{0}}=n^{\aleph _{0}}=c^{n}=\aleph _{0}c=nc=c}$

kie n estas ĉiu finia kardinalo, n≥2, kaj

${\displaystyle c^{c}=(2^{\aleph _{0}})^{c}=2^{c\times \aleph _{0}}=2^{c}}$

kie 2^c estas la kardinalo de aro de ĉiuj subaroj de R, kaj 2^c>c.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Beth-nombro.

La vico de beth-nombroj estas difinita per ${\displaystyle \beth _{0}=\aleph _{0}}$ kaj ${\displaystyle \beth _{k+1}=2^{\beth _{k}}}$. Tiel ${\displaystyle c=\beth _{1}}$ kaj ${\displaystyle 2^{c}=\beth _{2}}$.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Kontinuumo-hipotezo.

La kontinuumo-hipotezo statas ke c estas ankaŭ la dua alef-nombro ${\displaystyle \aleph _{1}}$. En aliaj vortoj, la kontinuumo-hipotezo statas ke ne ekzistas aro A kies kardinalo kuŝas severe inter ${\displaystyle \aleph _{0}}$ kaj c.

Ĉi tiu frazo estas sciata al esti sendependa de la aksiomoj de aroteorio de Zermelo-Fraenkel kun la aksiomo de elekto. Tio estas, ambaŭ la hipotezo kaj ĝia nego estas konsekvencaj kun ĉi tiuj aksiomoj. Fakte, por ĉiu nenula natura nombro n, la egaleco ${\displaystyle c=\aleph _{n}}$ estas sendependa de aroteorio de Zermelo-Fraenkel kun la aksiomo de elekto. La okazo n=1 estas la kontinuumo-hipotezo. La samo estas vera por plejparto de la aliaj okazoj, kvankam en iuj okazoj egaleco povas estas neebla pro la teoremo de König pri la fundoj de kunfinieco, ekzemple, ${\displaystyle c\neq \aleph _{\omega }}$. Konkrete, c povas esti ${\displaystyle \aleph _{1}}$ aŭ ${\displaystyle \aleph _{\omega _{1}}}$, kie ${\displaystyle \omega _{1}}$ estas la unua nekalkulebla orda numero. Tiel c povas esti postanta kardinalo aŭ limiga kardinalo, kaj krom ĉi tio c povas esti regula kardinalo aŭ singulara kardinalo.

Multaj aroj uzataj en matematiko havan kardinalon egalan al c:

• Aro de ĉiuj reelaj nombroj R
• Ĉiu nedegenera fermita aŭ malfermita intervalo en R (kiel ekzemple la unuobla intervalo [0, 1])
• Aro de ĉiuj neracionalaj nombroj
• Aro de ĉiuj transcendaj nombroj
• Aro de ĉiuj kompleksaj nombroj C
• Aro de ĉiuj punktoj de (finidimensia) eŭklida spaco Rⁿ
• Aro de ĉiuj vicoj de entjeroj, kio estas ĉiuj funkcioj N→Z , ofte skribata kiel Z^N
• Aro de ĉiuj vicoj de reelaj nombroj, kio estas ĉiuj funkcioj N→R , ofte skribata kiel R^N
• Aro de ĉiuj kontinuaj funkcioj de R al R
• Aro de ĉiuj subaroj de la naturaj nombroj P(N)
• Aro de Kantor
• Eŭklida topologio sur Rⁿ, kio estas la aro de ĉiuj malfermitaj aroj en Rⁿ
• Borela σ-algebro sur R, kio estas la aro de ĉiuj borelaj aroj en R

Iuj aroj kun kardinalo ${\displaystyle 2^{c}=\beth _{2}}$, kiu estas pli granda ol c:

• Aro R^R de ĉiuj funkcioj de R al R
• Aro P(R) de ĉiuj subaroj de R
• Aro 2^R de nadlaj funkcioj difinantaj subarojn de reelaj nombroj; ĝi estas izomorfia al P(R), la nadla funkcio elektas erojn kiujn ĉiu subaro inkluzivas
• Lebega σ-algebro de R, kio estas, la aro de ĉiuj lebege mezureblaj aroj en R

• Kardinalo de kontinuumo en PlanetMath.