Okazis reformoj en administrado, justico, ekonomio kaj sur la kamparo. La militistaro de la ŝtato batalis en diversaj militiroj dum la Napoleonaj Militoj. Ĉefurbo estis Duseldorfo, kie la iama jezuita monaĥejo kaj la guberniestra palaco ĉe Mühlenstraße servis kiel regantosidejo.
En la lando ne povis evolui ia ajn landa aŭ eĉ nacia konsento resp. konscio. Je tio ne laste rolis, ke pro diversaj kaŭzoj nek la malsupra nobelaro nek la burĝaro aŭ plej malsupra socitavolo subtenis la sistemon. Ekigite de ekonomiaj krizoj kaj de la malkonsento kontraŭ rekrutigoj okazis en 1813 seriozaj ribeloj, kiujn sufokis napoleonaj trupoj. Post la ruiniĝo de la napoleona regado la plej multaj regionoj iris rezulte de la Viena Kongreso al reĝlando Prusujo.
↑Elisabeth Fehrenbach: Vom Ancien Regime zum Wiener Kongress. Oldenbourg, Munkeno 2001, pj. 53, 82.
↑Bettina Severin Barboutie: Französische Herrschaftspolitik und Modernisierung: Verwaltungs- und Verfassungsreformen im Großherzogtum Berg (1806–1813). Oldenbourg Wissenschaftsverlag, Munkeno 2008, p. 29