Gotfredo la 6-a (nomita Gotfredo la Barbulo) (naskiĝinta proksimume 1063; mortinta la 25-an de januaro 1139) estis Grafo de Loveno (en ĉi tiu eco Grafo Gotfredo la 1-a), Grafo de Bruselo, Landgrafo de Brabanto, Margrafo de Antverpeno kaj Duko de Malsupra Loreno.
Agado
Li estis la duenaskita filo de Henriko la 2-a de Loveno kaj ties edzino Adelhejda. Post la morto de sia pli aĝa frato Henriko la 3-a de Loveno en la jaro 1095 li estis nomumata Grafo de Loveno-Bruselo kaj Landgrafo de Brabanto. En 1106 li ricevis ankaŭ la titolon Duko de Malsupra Loreno kaj Margrafo de Antverpeno, sed en 1128 li devis transdoni tiujn ĉi postenojn al Valramo la 3-a de Limburgo. Malgraŭ tio li rajtis nomi sin plue Duko de Loreno. En 1129 Gotfredo la 6-a sin turnis al la abato de la premonstrata abatejo Sankta Martino en Laon (Francujo) petante lin, ke li fondus abatejon en la proksimeco de Loveno. Tiucele li donacis parkon kaj ĉaskastelon, el kio dum la sekvaj jaroj ekestis la parkabatejo.
Gotfredo la 6-a geedziĝis proksimume 1105 kun Ida von Chiny (mortinta en 1117/25), filino de Grafo Oto la 2-a (dinastio Chiny). Kun ŝi li havis almenaŭ kvin gefilojn:
Post la morto de sia unua edzino li geedziĝis je dua geedzeco kun Klementia, filino de Vilhelmo la 1-a de Burgonjo, vidvino de Roberto la 2-a de Flandrujo. La geedzeco restis sengefila.
Krom tio li havis ekstergeedzecan filon:
- Joscelino de Loveno, geedziĝinta kun Agnes de Percy (Haus Percy)
La 25-an de januaro 1139 li mortis kaj estis entombigata en la benediktana abatejo Affligem. Lia posteulo estis Gotfredo la 2-a de Loveno, filo el lia unua geedzeco.
Literaturo
Fonto
