Gábor Vaszary frekventis gimnazion en sia naskiĝurbo, poste li studis en Belarta Altlernejo. Li ricevis premion de Societo Szinyei Merse Pál en 1921. Lia majstro estis János Vaszary, sed li finis la studadon kaj li iĝis ĵurnalisto kaj grafikisto en Parizo inter 1924 – 1932. Hejmenveninta li estis sukcesa verkisto kaj scenaristo en Budapeŝto, inter 1927 kaj 1943 li verkis 15 popularajn romanojn kun propraj ilustraĵoj. Ekde 1935 liaj spektakloj estis videblaj en la ĉefurbaj teatroj, kie la ĉefrolanto estis Marica Gervay. En kelkaj spektakloj li estis ankaŭ reĝisoro aŭ aktoro aŭ dekoraciisto. En 1947 li disidis, ekde 1949 li vivis en Okcidenta Germanio. En 1952 li laboris en Radio Libera Eŭropo, poste li vivis plu en Svislando.
Elektitaj verkoj
Mesekönyv (1928)
Monpti (romano, 1934; tradukita ankaŭ al 28 lingvoj, trifoje ĝi estis filmita)
Tavaszi eső (romano, 1941)
Adieu, mon amour (romano germane, 1950)
Die nächste Liebe, bitte (romano germane, 1968)
Man nannte sie Céline (romano germane, 1975)
Elektitaj teatraj spektakloj
Az ördög nem alszik (1946, 1948, 1987, 1990, 1992, 2001–2002, 2011); ankaŭ filmo
