Butzenscheibenlyrik (laŭvorte: Bovokula liriko; alia germanlingva faktermino estas Goldschnittlyrik) estas malestimanta-moka nomo por ĝenro de sentimentaj, historiigaj kantoj, baladoj kaj versrakontoj estiĝintaj en la dua duono de la 19-a jarcento. La poeziaĵoj temigas idealigitajn, naciheroajn motivojn de kavalira kulturo, de mezepoka amkanto kaj de pseŭdo-mezepoka romantiko kie rolulas vino, burgoj kaj vagantoj. Tiaj revigoj speguliĝas ankaŭ ekstere, per la uzo de latinaj kaj mezaltgermanaj vortoj, arkaismaj frazoj kaj pentranta retoriko.
Kaŭzo estas versimile ankaŭ la estiĝo de la Germana Imperiestra Regno en 1871. Tiam plifortiĝis la intereso pri germana mezepoko kiel fonto kaj bazo kaj difinhelpilo de pura germaneco. Similaj tendencoj ekzistas ankaŭ en aliaj ĝenroj, ekz. je historia romano kaj dramo.
Elpensis la terminon la germana verkisto, "poeta princo" kaj nobelpremiito Paul Heyse.[1]
