Μετά την αποτυχημένη Στάση του Μπαρ Κοχμπά, τα μαζικά μεσσιανικά κινήματα του ιουδαϊσμού σταμάτησαν, η ελπίδα της έλευσης του Μεσσία, ωστόσο, συνέχισε. Σύμφωνα με μία ερμηνεία του Ταλμούδ, ο Μεσσίας αναμενόταν το έτος 440 (Sanh. 97b)[2] ή 471 ("Ab. Zarah 9b).[3][4]
Αυτή η προσδοκία, σε συνδυασμό με τις ταραχές στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που προκάλεσαν οι βαρβαρικές εισβολές, επέφεραν μια αναζωπύρωση του εβραϊκού μεσσιανισμού γύρω στον 5ο αιώνα.[4] Επί βασιλείας Θεοδοσίου Β΄ και ΠατριαρχείαςΑττικού,[5] ένας άνδρας ο οποίος αυτοαποκαλέστηκε Μωυσής, ισχυριζόμενος πως κατέβηκε από τον ουρανό,[1] υποσχέθηκε να οδηγήσει τους Ιουδαίους της Κρήτης στην Παλαιστίνη δια ξηράς μέσα από τη θάλασσα ακριβώς όπως ο Μωυσής είχε οδηγήσει, σύμφωνα με την Πεντάτευχο, τους Ισραηλίτες στη Γη της Επαγγελίας μέσω της Ερυθράς Θάλασσας. Επί ένα χρόνο περιδιάβηκε την Κρήτη κηρύττοντας τη νέα έξοδο προς τη Γη της Επαγγελίας.[5] Οι οπαδοί του εγκατέλειψαν τις περιουσίες τους και περίμεναν την ημέρα κατά την οποίαν ο Μωυσής θα ανέγγελνε την αποχώρηση. Όταν τους κάλεσε, τον ακολούθησαν σε ένα ακρωτήρι πάνω από τη θάλασσα, από όπου τους διέταξε να πέσουν κάτω. Αρκετοί πέθαναν από πνιγμό ή χτυπώντας στα βράχια.[4] Κάποιοι σώθηκαν από χριστιανούς αλιείς και εμπόρους,[1] που έτυχε να βρεθούν στο σημείο.[5] Μετά το συμβάν, σύμφωνα με το Σωκράτη Σχολαστικό, πολλοί Κρήτες Ιουδαίοι ασπάστηκαν το Χριστιανισμό.[1]
Ενώ ο Σωκράτης αναφέρει πως ο Μωυσής εξαφανίστηκε ("ἀφανὴς γάρ ἐγένετο") και γι' αυτό κυκλοφόρησαν φήμες πως ήταν ένας δαίμονας που έστειλε ο Θεός για να οδηγήσει τους Εβραίους σε λάθος δρόμο,[1] το αιθιοπικό "Χρονικόν" του Ιωάννη Νικίου ισχυρίζεται ότι έπεσε στη θάλασσα και πέθανε. Παρότι αποκαλούσε τον εαυτό του Μωυσή, το "Χρονικόν" δίνει το πραγματικό του όνομα ως "Fiskis'.[5]