Η φιλοτελική επένδυση (philatelic investment), είναι η επένδυση στα συλλεκτικά γραμματόσημα, με σκοπό την πραγματοποίηση κέρδους. Η φιλοτελική επένδυση, ήταν δημοφιλής κατά τη δεκαετία του 1970 αλλά στη συνέχεια, έπεσε σε δυσμένεια μετά από μια κερδοσκοπική φούσκα και οι τιμές των σπάνιων γραμματοσήμων, χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ανακάμψουν.^[1]

Η επένδυση στα σπάνια γραμματόσημα, απαιτεί υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και μπορεί να είναι πολύ ριψοκίνδυνη για τον αρχάριο. Τα σπάνια γραμματόσημα, είναι από τις πλέον φορητές απτές επενδύσεις, καταλαμβάνουν λίγο χώρο, αλλά απαιτούν ως προϋπόθεση, την προσεκτική αποθήκευση, έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες, για τον προσδιορισμό της αξίας του γραμματοσήμου. Άλλες απτές επενδύσεις, περιλαμβάνουν πίνακες ζωγραφικής, αντίκες, πολύτιμα μέταλλα, σπάνια νομίσματα, κρασιά, παλαιά βιβλία και πολλά άλλα είδη, που χαρακτηρίζονται εναλλακτικές επενδύσεις. Το ενδιαφέρον για τα γραμματόσημα ως μια επένδυση, τείνει να αυξάνεται όταν οι παραδοσιακές επενδύσεις δεν τα πάνε καλά, προκαλώντας τους επενδυτές να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις. Η αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού στις δυτικές χώρες, έχει επίσης πιστωθεί με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος, για τα γραμματόσημα.^[3][4]

Ένας Άγγλος διοργανωτής δημοπρασιών προειδοποιούσε: «Εκτός αν γνωρίζετε τι κάνετε - και αυτό έρχεται μόνο με την πολύχρονη εμπειρία - είναι πολύ δύσκολο να αγοράσετε λογικά και στις σωστές τιμές. Όταν αγοράζετε με βάση την τιμή λιανικής πώλησης, θα πρέπει να ξεπεραστούν τα περιθώρια κέρδους, τα οποία ο έμπορος έχει ενσωματωμένα στην τιμή πώλησής του, συν ΦΠΑ. Όταν πωλείτε, θα πρέπει επίσης, να ξεπεραστούν οι επιβαρύνσεις συναλλαγής, είτε πωλείτε σε έναν οίκο δημοπρασιών ή έμπορο. Κάτι τέτοιο, θα καταναλώσει σημαντικά μεγάλο μέρος της αξίας. Για να ξεπεραστεί αυτό το επιπρόσθετο ποσό επί του κόστους και να πωλήσετε με κέρδος, θα απαιτηθούν αρκετά χρόνια υπερτίμησης.»^[5]

Ο επενδυτής γραμματοσήμων πρέπει να έχει καλή γνώση:

Ο υποψήφιος επενδυτής, θα επωφεληθεί επίσης από την παρακολούθησή του στις λέσχες γραμματοσήμων, δημοπρασίες, φιλοτελικές εκθέσεις και έχοντας κάποια σχέση μαζί έναν κατατοπισμένο έμπορο. Πολύ λεπτές διαφορές στο χρώμα, τη διάτρηση, την επισήμανση^{[Σημ. 5]} και τα παρόμοια, μπορεί να είναι αυτό που διαφοροποιεί ένα πολύτιμο γραμματόσημο από ένα κοινό. Ο επενδυτής, δεν πρέπει μόνο να είναι πολύ καλός γνώστης αυτών των θεμάτων, αλλά και να γνωρίζει επίσης (ή να έχει τουλάχιστον έναν έγκριτο εμπειρογνώμονα για να ελέγξει) κατά πόσον έχουν γίνει μετατροπές, ώστε να κάνουν ένα φτηνό γραμματόσημο, να φαίνεται ως ένα πολύτιμο ή ακόμη, αν το ίδιο το γραμματόσημο είναι απλώς πλαστό.

Η αξία του γραμματοσήμου, καθορίζεται από έναν αριθμό παραγόντων οι οποίοι περιλαμβάνουν:

• Τον διαθέσιμο αριθμό στην φιλοτελική αγορά,
• Την ζήτηση από τους συλλέκτες εντός και εκτός της χώρας προέλευσης,
• Την κατάσταση,^{[Σημ. 8]} ένα κατεστραμμένο γραμματόσημο, αξίζει μόλις ένα κλάσμα, από κάποιο άλλο σε καλή κατάσταση,
• Την θεματική κλίση,
• Τις αντιλήψεις ως προς την τρέχουσα ή τη μελλοντική αξία,
• Τρέχοντα γεγονότα, μια είδηση μπορεί να αυξήσει προσωρινά τις τιμές, για παράδειγμα, μετά το θάνατο της Νταϊάνα, Πριγκίπισσας της Ουαλίας,
• Ο τόπος αγοράς ή πώλησης. Οι τιμές ποικίλλουν αναλόγως με το πού λαμβάνει χώρα η συναλλαγή. Οι τιμές ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, για το ίδιο γραμματόσημο και οι τιμές που πραγματοποιούνται σε μια δημοπρασία, μπορεί να είναι διαφορετικές από εκείνες που χρεώνονται από έναν έμπορο ή σε μια ιδιωτική πώληση, μεταξύ συλλεκτών.
• Την ιστορική σημαντικότητα ή / και την σπανιότητα της σφραγίδας του ταχυδρομείου, σε ένα χρησιμοποιημένο γραμματόσημο.

Υπάρχουν μια σειρά από τόποι, όπου ένας υποψήφιος επενδυτής μπορεί να αγοράσει γραμματόσημα:

Τα γραμματόσημα τα οποία αγοράζονται για την πραγματοποίηση επενδύσεων, συνήθως είναι παλαιά κλασικά γραμματόσημα, σε καλή κατάσταση, όπως τα Βρετανικά Βικτοριανά γραμματόσημα ή τα Αμερικανικά γραμματόσημα, προγενέστερα του 1900. Αυτά μπορούν να θεωρηθούν, ως το ισοδύναμο της αγοράς, ενός μεριδίου μπλε chip. Παρά το γεγονός, ότι οι μελλοντικές τιμές μπορεί να διαφέρουν, εφ 'όσον υπάρχει το χόμπι της συλλογής γραμματοσήμων, είναι πιθανό, να υπάρξει καλή ζήτηση για αυτά τα γραμματόσημα.

Τα γραμματόσημα, τα οποία συνήθως περιλαμβάνονται σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, θα είναι σπάνια και τιμολογούνται σε χιλιάδες ευρώ, δολάρια ή λίρες, αλλά πιθανότατα, δεν θα είναι τα σπανιότερα, καθώς τα εν λόγω μοναδικά αντικείμενα, συνήθως πωλούνται σε δημοπρασίες και μπορούν να φθάσουν τις τιμές που προσεγγίζουν ή υπερβαίνουν το $ 1 εκατομμύριο ΗΠΑ.

Κάποιοι συλλέκτες και επενδυτές, προσπαθούν επίσης να προβλέψουν τις μελλοντικές τάσεις και να αγοράσουν τώρα χαμηλά, ωστόσο αυτό, είναι δύσκολο να πετύχει σωστά και μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να αποζημιώσει. Οι επενδυτές, μπορούν να προσπαθήσουν να προσδιορίσουν μια αναπτυσσόμενη χώρα, με μια διευρυνόμενη μεσαία τάξη, η οποία μπορεί να έχει το χρόνο και τα χρήματα, ώστε να ακολουθήσει το χόμπι όπως της συλλογής γραμματοσήμων, καθώς η ανάπτυξη της εγχώριας ζήτησης, μπορεί να βοηθήσει για να αναγκάσει τις τιμές προς τα άνω. Πρόσφατα παραδείγματα ήσαν η Ινδία και η Κίνα.

Ορισμένες εταιρείες αναπτύσσουν συλλογικά ή αμοιβαία κεφάλαια, όπου τα χρήματα από πολλούς επενδυτές, συγκεντρώνονται και ο κάθε επενδυτής κατέχει μετοχές ή μερίδια στο αμοιβαίο κεφάλαιο. Το αμοιβαίο κεφάλαιο τότε, επενδύει τα χρήματα, σε γραμματόσημα.

Σε αντίθεση με τις μετοχές και τα μερίδια, η πλειοψηφία των συναλλαγών στον φιλοτελισμό ή την αγορά των γραμματοσήμων, λαμβάνουν χώρα ανεπίσημα, δι' αλληλογραφίας ή σε περιβάλλοντα λιανικής πώλησης και ως εκ τούτου, αυτό καθιστά δύσκολο τον καθορισμό του μεγέθους της αγοράς. Η αγορά είναι σίγουρα πολύ μικρότερη από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, αλλά αυτή δεν είναι ασήμαντη. Έχει εκτιμηθεί σε £ 5 δισεκατομμύρια.^[7] Η πλειοψηφία αυτών των συναλλαγών, ωστόσο, είναι πιθανό να είναι χαμηλής αξίας αντικείμενα, παρά επενδύσεις. Σε μια συνέντευξη του 2007, ο Michael Hall - Γενικός διευθυντής της Stanley Gibbons, εκτίμησε ότι: «Ετησίως, εμπορεύονται περίπου 1 δισεκατομμύρια $ σπάνιων γραμματοσήμων, στην 10-δισεκατομμυρίων $-κατ'έτος, αγορά γραμματοσήμων.»^[3] Η εκτίμηση κατά το 2004, ήταν ότι αριθμός των συλλεκτών παγκοσμίως, ανερχόταν σε 30 εκατομμύρια.^[8] Το 2009, ο Adrian Roose της Stanley Gibbons, εκτίμησε αυτό το στοιχείο σε 48 εκατομμύρια, από τα οποία, τα 18 εκατομμύρια, προέρχονταν από την Κίνα. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό, πόσοι εξ αυτών είναι σοβαροί συλλέκτες.^[9]

Ενώ υπάρχουν μακροπρόθεσμες εγγραφές των τιμών λιανικής πώλησης γραμματοσήμων, ο πρώτος κατάλογος προετοιμάζεται το 1862, υπάρχουν λίγα αντικειμενικά ιστορικά στοιχεία, σχετικά με το παρελθόν απόδοσης των γραμματοσήμων, ως επένδυση. Δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμοι δείκτες, όπως του Dow Jones ή του Δείκτη FTSE, αν και ορισμένοι αριθμοί, είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται από την Stanley Gibbons και το «Stamp Magazine» στο ΗΒ.

Από το 2002, η Stanley Gibbons συνέταξε τον SG100 Stamp Index (SG100 Δείκτη Αξιών Γραμματοσήμων), βασιζόμενο στις τιμές λιανικής και δημοπρασίας, για τα "100 πιο συχνά διαπραγματεύσιμα γραμματόσημα" στον κόσμο. Ο δείκτης αξιών εμφανίζεται στο Bloomberg Terminal,^{[Σημ. 9]} αλλά διεκόπη και του δόθηκε η κατάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επίσης το 2004, ξεκίνησαν ένα δείκτη αξιών, με 30 σπάνια Βρετανικά γραμματόσημα.^[10] Το 2012, η εταιρεία λάνσαρε τον GB250 Rare Stamp Index (GB250 Δείκτη Αξιών Σπανίων Γραμματοσήμων)^[11] «να παράσχει μία ευρεία θεώρηση της επενδυτικής αγοράς, για τα γραμματόσημα της Μεγάλης Βρετανίας», καταγράφοντας τον τύπο των γραμματοσήμων, που θα συνιστούσαν για επενδυτικούς σκοπούς. Οι δείκτες GB30 και GB250, αναφέρονται τόσο στην Επαγγελματική υπηρεσία Bloomberg όσο και Thomson Reuters. Σύμφωνα με τη Stanley Gibbons, τα σπάνια γραμματόσημα, κατά τα τελευταία 50 χρόνια, έχουν κατά μέσο όρο, 10% ετήσια ανατοκισμένη επιστροφή,^[12] ωστόσο, είναι σημαντικό να ενθυμούμαστε ότι αυτό το ψηφίο έχει υπολογιστεί χρησιμοποιώντας το backtesting^{[Σημ. 10][Υποσημ. 2]} καθώς οι δείκτες τιμών των γραμματοσήμων, είναι μια πρόσφατη καινοτομία. Επιπλέον, έχουν εξαιρεθεί από το ευρετήριο, οι τιμές στους δείκτες που βασίζονται εν μέρει στους δικούς της τιμοκαταλόγους λιανικής πώλησης της Stanley Gibbons και συχνά αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης, αλλά έχουν χαμηλή αξία γραμματοσήμου.

Οι τιμές στον κατάλογο γραμματοσήμων δεν θεωρούνται αξιόπιστες, δεδομένου ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκτιμήσεις στο ένα άκρο και αντιπροσωπεύουν μια τιμή λιανικής πώλησης στο άλλο άκρο της αγοράς. Οι πραγματοποιήσεις των πλειστηριασμών δύναται να είναι πιο αξιόπιστες, αλλά είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν, καθώς ο επενδυτής θα πρέπει να αναλύσει προσωπικά τα αποτελέσματά τους από πολλές δημοπρασίες, για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να εξαγάγει οποιαδήποτε χρήσιμα συμπεράσματα. Ενώ, οι περισσότερες συναλλαγές σε μετοχές, διαπραγματεύονται σε αναγνωρισμένο χρηματιστήριο αξιών και πραγματοποιούνται δημοσίως, με διαφανείς διαδικασίες, αυτό δεν είναι η περίπτωση με τα γραμματόσημα, όπου μόνο οι συναλλαγές των δημοπρασιών, πραγματοποιούνται σε δημόσια θέα.

Έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχαν ξένα ταχυδρομικά γραφεία στον Ελλαδικό χώρο, στις παρακάτω περιοχές:

τα οποία σφράγιζαν (ακύρωναν) γραμματόσημα άλλων χωρών.

Τα πρώτα Ελληνικά γραμματόσημα κυκλοφόρησαν το 1861 από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και απεικόνιζαν την κεφαλή του Ερμή, του Ταχυδρόμου των Θεών. Σχεδιάστηκαν από τον Άλμπερτ Μπαρ και εκτυπώθηκαν στη Γαλλία.

• (Κατά χρονολογική σειρά ταχυδρομικής σφραγίδας)
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Ρόδου (RHODU[S]), τύπος Müller A86, σε γραμματόσημο των 5 soldi, έκδοσης 1867, Mi.3.I.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Καβάλας (CAVALLA) σε μπλε χρώμα (σπάνια), σε γραμματόσημο των 15 soldi, έκδοσης 1867, Mi.5.I.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Θεσσαλονίκης (SALO[NICH]), σε γραμματόσημο των 3 soldi, έκδοσης 1878, Mi.2.II.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Σάμου (SAM[OS]), σε γραμματόσημο των 2 soldi, κίτρινο-καφέ, έκδοσης 1883, Mi.8.
• 
  Δίγλωσση ταχυδρομική σφραγίδα Θεσσαλονίκης ([SA]LONICH-SALONICCO), της 5-2-1889, σε γραμματόσημο των 2 πιάστρων (piaster), σε 20 Κρόιτσερ (Kreuzer), έκδοσης 1888, Mi.18.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Καβάλας ([CA]VALLA), σε μπλε γραμματόσημο του 1 πιάστρου (piaster), σε 10 Κρόιτσερ (Kreuzer), έκδοσης 1890, Mi.23.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Ρόδου (RODI), της 26-10-1895, σε γραμματόσημο των 2 πιάστρων (piaster), σε 20 Κρόιτσερ (Kreuzer), έκδοσης 1891, Mi.28.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Πρέβεζας (PREVESA), σε γραμματόσημο των 5 πιάστρων (piaster), σε 50 Κρόιτσερ (Kreuzer) έκδοσης 1891, Mi.29.
• 
  Δίγλωσση ταχυδρομική σφραγίδα Θεσσαλονίκης (SALONICH-SALONICCO), σε γραμματόσημο του 1 πιάστρου (piaster), σε 10 Κρόιτσερ (Kreuzer), έκδοσης 1892, Mi.23.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Ιωαννίνων (JANINA), σε γραμματόσημο του 1 πιάστρου (piaster), σε 10 Κρόιτσερ (Kreuzer), έκδοσης 1892, Mi.23.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Θεσσαλονίκης (SALONICH), της 16-10-1901, σε γραμματόσημο του 1 πιάστρου (piaster), έκδοσης 1900, Mi.34.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Μυτιλήνης (METELINO), της 7-8-1911, σε πράσινο γραμματόσημο των 10 παράδων (para), έκδοσης 1908, Mi.53.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Σάμου (VATHY), σε μπλε γραμματόσημο του 1 πιάστρου (piaster), έκδοσης 1908, Mi.57.
• 
  Ταχυδρομική σφραγίδα Μυτιλήνης (METELINO), της 18-11-1911, σε γραμματόσημο των 2 πιάστρων (piaster), έκδοσης 1908, Mi.58.
• 
  Η Κεφαλή του Ερμή, σε πράσινο γραμματόσημο των 5 λεπτών.^{[Σημ. 15]}

Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν μια σειρά από σκάνδαλα, σε αυτόν τον τομέα.

Στην δεκαετία του 1950, στην Ιρλανδία, ο Paul Singer, ένας Διδάκτωρ Φιλοσοφίας από την Μπρατισλάβα, λειτουργούσε ένα σχήμα Πόντσι υπό την επωνυμία «Shanahan Stamp Auctions». Το σχήμα κατέρρευσε στις 9 Μαΐου 1959, όταν μια μυστηριώδης ληστεία έλαβε χώρα στα γραφεία της εταιρείας, την παραμονή ενός σημαντικού πλειστηριασμού, απ' όπου εξαφανίστηκαν γραμματόσημα αξίας άνω των ₤ 300.000. Ο Singer κατηγορήθηκε για απάτη, αλλά απαλλάχθηκε και εξαφανίστηκε.^[13][14]

Στη δεκαετία του 1970, το σκάσιμο της κερδοσκοπικής φούσκας, άφησε τους επενδυτές ανίκανους να υλοποιήσουν την επένδυσή τους, στην τιμή που είχαν καταβάλει. Οι τιμές, χρειάστηκαν δεκαετίες για να ανακάμψουν.^[15]

Το 2006, δύο Ισπανικές εταιρείες η «Afinsa» και η «Forum Filatelico», κατέρρευσαν και άφησαν περίπου 350.000 επενδυτές, με επενδύσεις ύψους μόλις το 10% της τιμής που είχαν καταβάλει.^[16][17][18]

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να πωληθούν γραμματόσημα, καθώς υπάρχουν και για να αγοραστούν, με τον κάθε ένα, να έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

• Οι δημοπρασίες ενδέχεται να επιτύχουν τις υψηλότερες τιμές, αλλά και τα έξοδα είναι επίσης υψηλά
• Οι έμποροι μπορεί να είναι σε θέση να ενεργήσουν γρήγορα ή να πληρώσουν μετρητά, αλλά είναι πιθανό να προσφέρουν μια τιμή τουλάχιστον το ένα τρίτο κάτω από την κανονική τιμή λιανικής πώλησης για το γραμματόσημο, καθώς ο έμπορος πρέπει να βγάλει κάποιο κέρδος από τη συναλλαγή. Ορισμένοι έμποροι, επιδιώκουν το διπλασιασμό των χρημάτων τους, σε κάθε συναλλαγή.
• Ιδιωτικές πωλήσεις. Πολλές πωλήσεις λαμβάνουν χώρα μεταξύ συλλεκτών, ωστόσο, ένας επενδυτής, ο οποίος δεν είναι συλλέκτης, είναι απίθανο να έχει τις προσωπικές επαφές, ώστε να εξασφαλίσει μια τέτοια πώληση.

Δεν υπάρχει, κάτι ισοδύναμο του χρηματιστηρίου αξιών, για τα γραμματόσημα.

Η επιτυχής επένδυση στα γραμματόσημα, απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις υψηλού βαθμού. Αυτό χρειάζεται χρόνο για να αποκτηθεί και υπάρχουν πολλές παγίδες, για τον άπειρο επενδυτή. Μερικοί από τους κινδύνους και τα μειονεκτήματα είναι:

• Η απόδοση δεν είναι εγγυημένη.
• Το κόστος της αγοράς είναι υψηλό, σε σύγκριση με τις περισσότερες άλλες μορφές επενδύσεων.^[5]
• Το κόστος πώλησης είναι επίσης σχετικά υψηλό.^[5]
• Οι αγορές μπορεί να υπόκεινται σε φόρο επί των πωλήσεων, για παράδειγμα ο ΦΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση,^[5] τον οποίο ο αγοραστής μπορεί να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει.
• Τα γραμματόσημα μπορεί να χρειαστούν πραγματογνωμοσύνη, έναντι αμοιβής, ώστε να εξασφαλιστεί ότι αυτά που φαίνονται είναι αυτά που είναι.
• Ως απτά περιουσιακά στοιχεία, τα γραμματόσημα μπορεί να χρειαστεί να ασφαλιστούν, καθώς διατρέχουν τον κίνδυνο φυσικού τραυματισμού ή αλλοίωσης.
• Το μέλλον της αγοράς, για την πώληση φιλοτελικών αντικειμένων, είναι αβέβαιο. Η ζήτηση για φιλοτελικά αντικείμενα προέρχεται, κυρίως, από συλλέκτες, όχι επενδυτές και η πλειοψηφία των συλλεκτών είναι ηλικίας άνω των 50 ετών στις χώρες της Δύσης. Υπάρχουν, σχετικά ελάχιστοι νεότεροι συλλέκτες, στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, που θα αναμενόταν, να είναι οι αγοραστές του μέλλοντος,^[19] αν και τα ανεπίσημα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να μην είναι η περίπτωση στην Ινδία, την Κίνα και τις άλλες αναπτυσσόμενες χώρες.
• Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, η μελλοντική ύπαρξη των γραμματοσήμων μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, καθώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες όλο και περισσότερο και αποστέλλουν όλο και λιγότερες επιστολές. Εάν τα γραμματόσημα δεν πωλούνται πλέον ως ταχυδρομικά τέλη, μπορεί να πάψουν να συλλέγονται και, εάν δεν συλλέγονται, η ζωτική συλλεκτική ζήτηση, η οποία στηρίζει την αγορά των επενδύσεων, μπορεί να εκλείψει.
• Τα γραμματόσημα έχουν μικρή εγγενή αξία, δεν έχουν την αξία της πρώτης ύλης του χρυσού νομίσματος, δεν αντιπροσωπεύουν το μερίδιο σε μια επιχείρηση, όπως οι μετοχικοί τίτλοι και συνήθως δεν έχουν την διαρκή οπτική αισθητική ενός μεγάλου έργου τέχνης.
• Η επένδυση γραμματοσήμων είναι σχετικά ανεξέλεγκτη σε σύγκριση με, για παράδειγμα, τις επενδύσεις σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο και οι επενδυτές μπορεί να έχουν μικρή προστασία, αν τα πράγματα πάνε στραβά.
• Το μέγεθος της φιλοτελικής αγοράς είναι μικρό, συγκρινόμενο με την αξία της χρηματιστηριακής αγοράς και ευάλωτο στις επιθετικές αγορές από τους κερδοσκόπους, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τις τιμές. Αυτό συνέβη στη δεκαετία του 1970, όταν μια κερδοσκοπική φούσκα ακολουθήθηκε από κατάρρευση των τιμών.^[15]
• Τα γραμματόσημα δεν παράγουν κανένα τόκο ή μερίσματα.
• Μπορεί να είναι αδύνατο να προσδιοριστεί η τρέχουσα αγοραία αξία των γραμματοσήμων δίχως την πώλησή τους.
• Γραμματόσημα, συσκευασμένα ως «επενδυτικά χαρτοφυλάκια», μπορεί να χρεώνονται σε τιμές υψηλότερες από την κανονική αξία αγοράς τους.
• Τα γραμματόσημα μπορεί να είναι σχετικώς μη ρευστοποιήσιμα, καθώς η εξεύρεση αγοραστού ενδέχεται να απαιτήσει χρόνο.
• Υπάρχουν ελάχιστες αξιόπιστες και ανεξάρτητες ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των γραμματοσήμων ως επενδύσεις.
• Η μακροπρόθεσμη θεώρηση είναι απαραίτητη. Μια γρήγορη αγορά και πώληση είναι μάλλον απίθανο να είναι κερδοφόρα.^[5]
• Όταν οι περισσότερες παραδοσιακές επενδύσεις πάνε καλά, το ενδιαφέρον στις εναλλακτικές επενδύσεις, όπως αυτής των γραμματοσήμων, ενδέχεται να μειώνεται γρήγορα.
• Ειδικές οδηγίες θα πρέπει να δοθούν σε συζύγους ή εκτελεστές, σε περίπτωση ανικανότητας ή θανάτου του ιδιοκτήτη, καθώς μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι με τα φιλοτελικά αντικείμενα και δρώμενα.
• Τα γραμματόσημα ενδέχεται να απαιτήσουν χρόνο για να πωληθούν, σε αντίθεση με τα μετρητά, τις μετοχές ή τα αμοιβαία κεφάλαια, στα οποία πωλήσεις μπορούν συνήθως να πραγματοποιηθούν με τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση.

• Τα γραμματόσημα σε μεγάλο βαθμό δεν συσχετίζονται^{[Σημ. 16]} με άλλες μορφές επένδυσης^[20] και συνεπώς, μπορούν να αντιπροσωπεύουν μια πολύτιμη διαφοροποίηση, εντός ενός ευρύτερου χαρτοφυλακίου.
• Τα γραμματόσημα είναι εξαιρετικές φορητές αποθήκες πλούτου και μεταφέρονται εύκολα πέρα από τα εθνικά σύνορα.
• Ένας γηράσκων πληθυσμός στις δυτικές χώρες, σημαίνει ότι οι επενδυτές του που πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση, ενδέχεται να ξαναρχίσουν τα χόμπι της παιδικής τους ηλικίας.^[20]
• Υπάρχουν εκατομμύρια ενθουσιώδεις συλλέκτες γραμματοσήμων σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίοι δημιουργούν μια παγκόσμια αγορά.^[5]
• Υπάρχει περιορισμένος εφοδιασμός από κλασικά γραμματόσημα.
• Τα γραμματόσημα δεν είναι ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο και για το λόγο αυτό, σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού, ενδέχεται να έχουν καλύτερες επιδόσεις απ' ό,τι τα μετρητά.
• Το γραμματόσημο, ως ένα απτό περιουσιακό στοιχείο, δεν μπορεί να βγει εκτός δουλειάς, όπως μια εταιρία, εισηγμένη στη χρηματιστηριακή αγορά.
• Τα γραμματόσημα είναι μια σχετικά εμπιστευτική επένδυση. Εκτός κι' αν αγοράζεται σε δημοπρασία, η ιδιοκτησία είναι ιδιωτική και δεν υπάρχει δημόσιο μητρώο, όπως υπάρχει για πολλές επενδύσεις σε μετοχές.
• Ο επενδυτής είναι σε θέση να κρατήσει και να θαυμάσει την επένδυσή του, καθώς και να απολαύσει τις αισθητικές του πτυχές.
• Πολλά γραμματόσημα έχουν ενδιαφέρον ιστορικό παρελθόν.

Γραμματόσημα, τα οποία αγοράζονται για επένδυση, συνήθως, για τον αγοραστή, δεν έχουν καμία ειδική νομοθετική προστασία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν υπάρχει καμία ρύθμιση του εν λόγω τομέα, από την Financial Conduct Authority.^{[16][Σημ. 17]} Οι κανόνες αλλού, μπορεί να διαφέρουν. Όπου η επένδυση είναι συλλογική μέσω ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, ενδέχεται να υπάρξει κάποια ρύθμιση των δραστηριοτήτων του ταμείου, ανάλογα με το σημείο όπου αυτό, έχει τη βάση του.

• (Αγγλικά) Datz, Stephen R. (2009) Stamp Investing. General Trade Corporation. ISBN 978-0882190297
• (Αγγλικά) Temple, Peter. (2010) The Handbook of Alternative Assets: Making Money from Art, Rare Books, Coins and Banknotes, Forestry, Gold and Precious Metals, Stamps, Wine and Other Alternative Assets. Petersfield: Harriman House. ISBN 9781614770763

• Stanley Gibbons

Παραπομπές σημειώσεων

1. ↑ Από τις επισημασμένες ονομαστικές αξίες, αυτή του $ 1 επισημάνθηκε πρώτη. Εξαιτίας των καταγγελιών ότι το μέγεθος των επισημασμένων Κινεζικών χαρακτήρων ήταν πολύ μικρό, επισημάνθηκαν μόνο δύο φύλλα (panes, έκαστο των 25 γραμματοσήμων), προτού αλλάξουν το μέγεθος των χαρακτήρων σε μεγαλύτερο. Λόγω της σπανιότητάς τους, τα γραμματόσημα με το «μικρό δολάριο», έχουν καταστεί μερικά από τα πιο πολύτιμα γραμματόσημα παγκοσμίως. Μόλις 32 είναι γνωστό ότι υπάρχουν.^{[Παρ. Υποσημ. 1] [Παρ. Υποσημ. 2][Παρ. Υποσημ. 3]}
2. ↑ Το retrodiction ή postdiction, είναι η πράξη όπου γίνεται μια "πρόβλεψη" για το παρελθόν.

Παραπομπές Υποσημειώσεων

1. ↑ Woo, L.Y. (吳樂園) (1983). Taipei: Overprinted Red Revenue Stamp Collection (紅印花加蓋郵票專集).
2. ↑ Ministry of Transportation Post Office (1984). Taipei: Red Revenue stamps, Part I of 2 (紅印花郵票上編).
3. ↑ «1897 Red Revenue Small One Dollar" stamp sells for $970,000 at auction». News.com.au. 3 July 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-03-28. https://web.archive.org/web/20200328135157/http://www.news.com.au/finance/money/red-revenue-small-one-dollar-stamp-sells-for-970000-at-auction/story-e6frfmd9-1226673991497. Ανακτήθηκε στις 2016-04-12. 

• Ιστορία των γραμματοσήμων και του φιλοτελισμού
• Γραμματόσημο: Μια μικρή ιστορία, άρθρο στην ATHENSvoice
• (Αγγλικά) A.S.D.A. The Stamp Dealer’s Obligations and Responsibilities When Selling Stamps as an Investment.
• (Αγγλικά) Investing in Rare and Valuable Stamps by Jan Kosniowski.* (Αγγλικά)
• (Αγγλικά) Robert Murray article on stamp investment. Αρχειοθετήθηκε 2011-07-16 στο Wayback Machine.
• (Αγγλικά) Stanley Gibbons Investment Indices
• (Αγγλικά) Portfolio Diversification benefits of Investing in Stamps by Chris Veld, University of Stirling. (Incomplete first draft)
• (Αγγλικά) The Selection of Investment Grade Stamps by Gary Watson, Prestige Philately. Αρχειοθετήθηκε 2011-07-15 στο Wayback Machine.