Ο Φίλιππος Β΄ του Ναμύρ (1195 - 1226) μέλος του Οίκου του Κουρτεναί, Μαργράβος του Ναμύρ (1212 - 1226) ήταν μεγαλύτερος γιος του Πέτρου Β΄ του Κουρτεναί και της Γιολάντας της Φλάνδρας. Με τον θάνατο του θείου του από μητέρα Φιλίππου του Ευγενούς (1212) η μητέρα του κληρονόμησε προσωρινά την Κομητεία του Ναμύρ που πέρασε κατόπιν στον ίδιο (1216).[2] Ο πατέρας του Πέτρος εξελέγη αυτοκράτορας στην Λατινική αυτοκρατορία (1216), όταν πέθανε την επόμενη χρονιά (1217) ο Φίλιππος αρνήθηκε τον τίτλο που πέρασε στον μικρότερο αδελφό του Ροβέρτο.[2][3][4] Ο Φίλιππος συγκρούστηκε με τους απογόνους του Ερρίκου Δ΄ του Λουξεμβούργου που διεκδικούσαν την κομητεία του Ναμύρ. Πολέμησε επίσης με τον Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ σύζυγο της Ερμεσίνδη Α΄ του Λουξεμβούργου, έκλεισε μαζί του ειρήνη στο Ντινάν τον Μάρτιο του 1223.[2][5][6] Συμμετείχε στην Σταυροφορία των Αλβιγηνών του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας, στην πολιορκία της Αβινιόν (1226) η πόλη έπεσε αλλά η επιδημία θέρισε τον στρατό και ο ίδιος πέθανε από αυτήν.[2][4] Δεν είχε παντρευτεί ποτέ και τον διαδέχθηκε ο τρίτος αδελφός του Ερρίκος Β' του Ναμύρ.[2]
Παραπομπές
Πηγές
- Baron Emile de Borchgrave, « Philippe II de Namur », Academie royale de Belgique, Biographie nationale, vol. 17, Bruxelles, 1903
- Jackson, Guida M.; Jackson-Laufer, Guida Myrl (1999). Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide.
