Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ

Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας
Department of Homeland Security

Σημαία
Γενικές πληροφορίες
Σύσταση25 Νοεμβρίου 2002
ΔικαιοδοσίαΗνωμένες Πολιτείες
ΈδραNebraska Avenue Complex, Ουάσινγκτον, Π.Κ., Η.Π.Α.
Υπάλληλοι240.000
Ετήσιος προϋπολογισμός60,8 δισ. δολάρια (FY 2013)
ΥπουργόςΑλεχάντρο Μαγιόρκας
ΤμήματαUSCIS
CBP
FEMA
ICE
TSA
USCG
NPPD
USSS
Ιστότοποςdhs.gov

Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ[1] (αγγλικά: Department of Homeland Security, DHS) αποτελεί τμήμα του υπουργικού συμβουλίου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Προτάθηκε για πρώτη φορά από την Επιτροπή των ΗΠΑ για την Εθνική Ασφάλεια/21ο αιώνα, τον Οκτώβριο του 2001[2][3] ως ταχεία απάντηση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας είναι επιφορτισμένο με βασικές ευθύνες, όσον αφορά την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών και των εδαφών τους (συμπεριλαμβανομένων των προτεκτοράτων) και την αντιμετώπιση τρομοκρατικών επιθέσεων, ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, και όχι το Υπουργείο Εσωτερικών, είναι ισοδύναμο με τα υπουργεία Εσωτερικών των άλλων χωρών. Κατά το οικονομικό έτος 2011, το DHS διέθετε προϋπολογισμό 98,8 δισ. δολαρίων και είχε δαπάνες, καθαρά 66,4 δις δολάρια.

Σε περίπτωση που το Υπουργείο Άμυνας είναι επιφορτισμένο με στρατιωτικές ενέργειες στο εξωτερικό, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας λειτουργεί σε πολιτικό επίπεδο, για την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών εντός και εκτός των συνόρων τους. Ο διακηρυγμένος στόχος του είναι να προετοιμαστεί για την πρόληψη και δράση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ιδίως της τρομοκρατίας.[4] Την 1η Μαρτίου του 2003, το DHS απορρόφησε την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Πολιτογράφησης και ανέλαβε τα καθήκοντά της. Με τον τρόπο αυτό, η Επιτροπή κατέταξε τις τις υπηρεσίες ελέγχου σε δύο ξεχωριστούς και νέους οργανισμούς: Υπηρεσία Ελέγχου Μετανάστευσης και Τελωνείων και Υπηρεσίες Ιθαγένειας και Μετανάστευσης. Τα τμήματα ερευνών και μονάδων συλλογής πληροφοριών του INS και της Τελωνειακής Υπηρεσίας, συγχωνεύθηκαν σχηματίζοντας τις Έρευνες Εσωτερικής Ασφάλειας. Επιπλέον, οι υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων του INS, συμπεριλαμβανομένων της Περιπόλου Συνόρων, των Τελωνειακών Αρχών, καθώς και της Υπηρεσία Επιθεώρησης Υγείας Ζώων και Φυτών, ενοποιήθηκαν σε ένα νέο οργανισμό υπό το DHS: Υπηρεσία Τελωνειακής και Συνοριακής Προστασίας. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας εντάσσεται στο πλαίσιο της Εθνικής Προστασίας και Διεύθυνσης Προγραμμάτων.

Με περισσότερους από 200.000 υπαλλήλους, το DHS είναι το τρίτο μεγαλύτερο υπουργείο του Υπουργικού Συμβουλίου, μετά τα υπουργεία Άμυνας και Υποθέσεων Βετεράνων.[5] Η πολιτική εσωτερικής ασφάλειας συντονίζεται στο Λευκό Οίκο από το Συμβούλιο Εσωτερικής Ασφάλειας. Άλλες υπηρεσίες με σημαντικές ευθύνες για την ασφάλεια της χώρας, περιλαμβάνουν τα Υπουργεία Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, Δικαιοσύνης και Ενέργειας.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 2013, η Γερουσία των ΗΠΑ διόρισε τον Τζε Τζόνσον ως υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας.[6]

Σύμφωνα με την Εσωτερικής Ασφάλειας Research Corporation, οι συνδυασμένες έτος 2010 πολιτειακούς και τοπικούς ασφάλεια οικονομικό πατρίδα (HLS) αγορές, οι οποίες απασχολούν περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια την πρώτη αντίδραση, ανήλθαν σε 16.500.000.000 δολάρια, ενώ η αγορά DHS HLS ανήλθαν σε $ 13 δισεκατομμυρίων.[7] Σύμφωνα με την Washington Post, «το DHS έχει δώσει 31 δις δολάρια σε επιχορηγήσεις από το 2003, σε κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις για την εσωτερική ασφάλεια και για να βελτιώσουν την ικανότητά τους, στην πρόληψη και προστασία κατά των τρομοκρατών, συμπεριλαμβανομένων 3.800 εκατομμυρίων δολαρίων το 2010».[8]

Σύμφωνα με τον Πίτερ Ανδρέα, θεωρητικό, η δημιουργία του DHS αποτέλεσε τον πιο σημαντικό κυβερνητικό ανασχηματισμό μετά τον Ψυχρό Πόλεμο,[9] και την πιο σημαντική αναδιοργάνωση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών, από το νόμο περί Εθνικής Ασφάλειας του 1947, σύμφωνα με τον οποίο, τα διάφορα στρατιωτικά υπουργεία τοποθετήθηκαν υπό το Υπουργείο Άμυνας και δημιουργήθηκαν το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας και η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών. To DHS αποτελεί επίσης την πλέον ποικιλόμορφη συγχώνευση των ομοσπονδιακών αρμοδιοτήτων και ευθυνών, ενσωματώνοντας 22 κυβερνητικές υπηρεσίες σε μια ενιαία οργάνωση.[10]

Παραπομπές

  1. antenna.gr Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. Γυναικεία υποψηφιότητα για το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας
  2. «Road Map for National Security: Imperative for Change The Phase III Report of the U.S. Commission on National Security/21st Century» (PDF). www.nssg.gov/phaseIII.pdf. US Government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2001. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. Jelinek, Pauline. «Panel: US soil to be cite of catastrophic attack». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-06. https://web.archive.org/web/20141006090436/http://s11.postimg.org/53qyri80j/citecatastrophic.png. Ανακτήθηκε στις 2015-01-11. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  5. «The National Academy of Public Administration». Napawash.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2011. 
  6. Senate confirms new homeland security secretary
  7. «U.S. HLS-HLD Markets – 2011-2014». Homeland Security Market Research. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2013. 
  8. Priest, Dana and Arkin, William (December 2010) Monitoring America, Washington Post
  9. Andreas, Peter (2003). «Redrawing the Line: Borders and Security in the Twenty-first Century» (PDF). International Security 28 (2): 78–111. doi:10.1162/016228803322761973. http://www.brown.edu/Departments/Political_Science/documents/Redrawing_the_Line.pdf. 
  10. Perl, Raphael (2004)."The Department of Homeland Security: Background and Challenges", Terrorism—reducing Vulnerabilities and Improving Responses, Committee on Counterterrorism Challenges for Russia and the United States, Office for Central Europe and Eurasia Development, Security, and Cooperation Policy and Global Affairs, in Cooperation with the Russian Academy of Sciences, page 176. National Academies Press. ISBN 0-309-08971-9.