Το τιντινναμπούλουμ (λατινικά: tintinnabulum, επίσης γνωστά και ως tintinnum / τιντίννουμ)[1] στην αρχαία ρωμαϊκή κοινωνία αποτελούσε φαλλόσχημο μελωδό (μικρή κατασκευή που παράγει ήχο με την κίνηση του αέρα) ή συστοιχία κουδουνιών.
Περιγραφή
Συνήθως διέθεταν την μορφή φαλλού (φασίνους) ο οποίος διέθετε μαγικές αποτροπαϊκές ιδιότητες ώστε να προστατεύει από το κακό μάτι και να προσφέρει ευδαιμονία. Τα τιντινναμπούλα, κρεμόταν στον εξωτερικό χώρο των κτηρίων σε τοποθεσίες όπως κήπους, στοές, αλλά και καταστήματα, όπου ο άνεμος τα έκανε να κουδουνίζουν.[2]
Υπήρχαν επίσης και σε χειροκίνητη μορφή, με τέτοια δείγματα να έχουν ανακαλυφθεί σε ναούς και να θεωρείται πως διέθεταν και θρησκευτική χρήση.[3] Παρόμοια δείγματα με περίτεχνη διακόσμηση έχουν βρεθεί και σε ετρουσκικές αρχαιολογικές τοποθεσίες, αναπαριστώντας γυναίκες οι οποίες πλέκουν.[4] Τοποθετούνταν επίσης γύρω από τον λαιμό παραγωγικών ζώων όπως άλογα και πρόβατα ώστε να εντοπίζονται από τον ήχο των κουδουνιών, αλλά και ίσως επίσης ως αποτροπαϊκά σύμβολα.[5]
Φωτογραφικό υλικό
Αναπαράσταση ανδρός ο οποίος παλεύει να κρατήσει το ανεξέλεγκτο ως θηρίο πέος του σε έλεγχο, 1ος αιώνας π.Χ., Μουσείο της Νάπολης