Τζέιμς Πις

Τζέιμς Πις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Σεπτεμβρίου 1963
Πέισλι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Ο Τζέιμς Πις στο σπίτι του στο Βισμπάντεν της Γερμανίας

Ο Κένεθ Τζέιμς Πις (Αγγλικά: Kenneth James Peace), γεννημένος στις 28 Σεπτεμβρίου 1963 στην πόλη Πέισλι (αγγλικά: Paisley) είναι Σκωτσέζος συνθέτης, σολίστας του πιάνο και εικονογράφος.

Βιογραφία

Ο Τζέιμς Πις[1][2] γεννήθηκε στην πόλη Πέισλι (Σκωτία) στις 28 Σεπτεμβρίου 1963.[1] Το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας το πέρασε στο Χέλενσμπουργo (Αγγλικά: Helensburgh), ένα παραθαλáσσιο θέρετρο στα δυτικά της Σκωτίας. Η οικογένειά του περιελάμβανε πολλούς καλλιτέχνες [π.χ. τον Τζον ΜακΓκί (Αγγλικά: John McGhie)] και συσχετίζεται επίσης με τον Φέλιξ Μπερνς (Αγγλικά: Felix Burns), έναν δημοφιλή συνθέτη χορευτικής μουσικής του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου στην ηλικία των οκτώ ετών[1][3] και έδωσε την πρώτη του δημόσια παράσταση σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, εκτελώντας μουσική του συθέτη Σκοτ Τζόπλιν (Αγγλικά: Scott Joplin). Ένα χρόνο αργότερα διορίστηκε ως εκτελεστής εκκλησιαστικού οργάνου στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στην πόλη Νταμπάρτον (Αγγλικά: Dumbarton) kai σε ηλικία δεκαέξι ετών του επετράπη να ξεκινήσει επίσημη στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής και θεάτρου της Σκωτίας (σημερινή ονομασία: Βασιλικό Ωδείο της Σκωτίας, (Αγγλικά: Royal Conservatoire of Scotland) ως ο νεότερος ποτέ σπουδαστής πλήρους φοίτησης.[1][3][4][5] Το 1983 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης (Αγγλικά: Glasgow) με Πτυχίο (Αγγλικά: B.A.) στη διδασκαλία και εκτέλεση πιάνου.[6][7] Την επόμενη χρονιά του απονεμήθηκε ένα δίπλωμα εκτέλεσης έχοντας ερμηνεύσει το 1ο Κοντσέρτο Πιάνου του Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι με την Ορχήστρα της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής και Θεάτρου της Σκωτίας.[1]

Αφού ολοκλήρωσε τις επίσημες σπουδές του, ήταν πολύ περιζήτητος ως πιανίστας και έζησε στο Εδιμβούργο (Αγγλικά: Edinburgh) από το 1988 έως το 1991.[1][3]

Από το 1991 και μετά ο Τζέιμς Πις κατοικούσε στην πόλη Μπαντ Νάουχαιμ (Γερμανικά: Bad Nauheim) της Γερμανίας.[4][5][8] Από το 1998 έχει μελετήσει τη μουσική του τάνγκο δημιουργώντας το C.D. με τίτλο «Tango escocés» (Σκωτσέζικο Τáνγκο)[9][8] των εμπνευσμένων από το τάνγκο συνθέσέών του και έγινε μέλος (Αγγλικά: Fellow) του Κολλεγίου Μουσικής της Βικτώριας (Αγγλικά: Victoria College of Music).[3][10][8] Το 2002 ξεκίνησε συναυλίες περιοδεύοντας στη βόρεια Γερμανία τον Σεπτέμβριος και στην Άπω Ανατολή τον Οκτώβριο και Νοέμβριο,[5][8] πραγματοποιώντας την πρώτη του Εκτέλεση του «Tango XVII» στο Χονγκ Κονγκ.[11][12] Στο Τόκιο του απονεμήθηκε το Αναμνηστικό Μετάλλιο της Διεθνούς Ένωσης Για Δύο Πιάνα (Αγγλικά: International Piano Duo Association).[1][3][8][13]

Στα χρόνια που ακολούθησαν οι συναυλίες του επικεντρώθηκαν στην Ευρώπη, εκτελώντας τη δική του μουσική τάνγκο στις ακόλουθες πρωτεύουσες: Άμστερνταμ, Αθήνα[14], Βερολίνο[15], Βρυξέλλες, Ελσίνκι, Λισαβόνα, Λονδίνο, Μαδρίτη[16], Όσλο[17], Ρέικιαβικ[18] και Βιέννη.

Το 2008 έγινε μέλος (Αγγλικά: Fellow) του Κολλεγίου Μουσικής του Λονδίνου (Αγγλικά: London College of Music) σε αναγνώριση των έργων του στη μουσική τάνγκο[3] και την ίδια χρονιά έλαβε Χρυσό Μετάλλιο από την Διεθνής Ακαδημία «Λόυτες» (Γαλλικά: Académie Internationale de Lutèce) στο Παρίσι.[1][3]

Τζέιμς Πις - Ειδύλλιο έργο 4b

Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα στο Εδιμβούργο,[3] τον Φεβρουάριο του 2010 επέστρεψε για να ζήσει στο Βισμπάντεν (Γερμανικά: Wiesbaden) της Γερμανίας.[3]  Αυτό τον οδήγησε σε νέες δημιουργικές παρορμήσεις και έκανε ταινίες μικρού μήκους από ορισμένες από τις δικές του συνθέσεις. Η ταινία ντοκιμαντέρ «Κ. Τζέιμς Πις στο Βισμπατεν» (Αγγλικά: K. James Peace in Wiesbaden) συγκαταλέγεται ανάμεσα στα έργα του σε αυτό το είδος.[19][20]

Βραβεία και τιμήσεις

Αγνεζ Μίλαρ Διαγωνισμός (Αγγλικά: Agnes Millar Competition), Γλασκώβη 1983 (πρώτο βραβείο)[7]

Ε.Η.Σ. Βραβείο για συνοδεία πιάνου (Αγγλικά: E.I.S. Prize for Piano Accompaniment), Γλασκώβη 1984 (πρώτο βραβείο)[7]

Βραβείο «Σιμπέλιους», 1985 (πρώτο βραβείο)[7]

Τ.Η.Μ. Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης (Ιταλικός: Torneo Internazíonale di Musica), Ρώμη 2000 (αξιότιμο δίπλωμα)[1][3][8]

Ίδρυμα «ΗΒΛΑ» (Αγγλικά: IBLA Foundation), Νέα Υόρκη 2002 (αξιότιμο δίπλωμα)[1][3]

Διεθνούς Ένωσης Για Δύο Πιάνα, Τόκιο 2002 (Αναμνηστικό Μετάλλιο)[1][3][13]

Διεθνής Ακαδημία «Λόυτές», Παρίσι 2008 (Χρυσό Μετάλλιο)[1][3]

Μουσική έργο

Μεταξύ άλλων, το δημοσιευμένο έργο του περιλαμβάνει:

  1. O καταρράκτης, έργο 3, για φλάουτο και πιάνο
  2. Ειδύλλιο, έργο 4, για αγγλικό κόρνο
  3. Ομπάντ, έργο 9, για αγγλικό κόρνο και χορδές
  4. Λεντο Λακριμόζο, έργο 10, για τσέλο και πιάνο
  5. Ξεχασμένα φύλλα, έργο 12, για τσέλο και ορχήστρα
  6. Σονάτα για ομποε και πιάνο, έργο 16
  7. Μπαλάτα, έργο 18, για ορχήστρα
  8. Τελετή Μαρτίου αρ.1, έργο 19, για όργανο και ορχήστρα
  9. Τελετή Μαρτίου αρ.2, έργο 23, για ορχήστρα
  10. Φθινόπωρο χρυσό, έργο 25, για κλαρινέτο για κουαρτέτο εγχόρδων[19]
  11. Τραγούδι της αιωνιότητας, έργο 32, για σοπράνο και ορχήστρα[1]
  12. 24 Τανγκό για πιάνο[1][19][20]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 Βιργήτα Λάμπερτ. «Χωρίς αγκαθωτούς ήχοθς». Wiesbadener Tagblatt (Γερμανική εφημερίδα). 10 Φεβρουαρίου 2011
  2. ↑ Deutsche Nationalbibliothek (Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη). «James Peace»
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 Τζούλια Άνδερτον. «Το τάνγκο ως μια γλυκόπικρη ιοτοπία». Wiesbadener Kurier (Γερμανικά εφημερίδα). 24 Μαρτίου 2012
  4. ↑ 4,0 4,1 Ζαβέινε Κλάιν. «Η μουσική μου είναι σαν εμένα - πολύ ρομαντική». Frankfurter Rundschau (Γερμανική εφημερίδα). νούμερο 254, 1992, σελ. 19
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Τζέιμς Πις». FRIZZ (Γερμανικό Περιοδικό). Τον Ιανουάριο του 2002, σελ.5
  6. ↑ Μάνφρεδ Μερτς. «Ένας βιρτουόζικος και χρωματισμένος με εναισθησία ρομαντικός κόσμος»
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Γ. Μολλερ. «H ψυχή του πιάνου χορεύει τάνγκο». Kulturspiegel Wetterau (Γερμανικά εφημερίδα). Σελ.5, 17 Μαρτίου 2001
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «James Peace». The Tango Times (Περιοδικό της Νέας Υόρκης). Σελιδες 1,2,4 και 5
  9. ↑ National Library of Scotland (Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας). «Tango escocés»
  10. ↑ «James Peace». La Cadena (Ολλανδικό περιοδικό). Τον Σεπτέμβριο του 2005, σελ.26
  11. ↑ ««TangoTang». Χονγκ Κονγκ, 8 Οκτωβρίου 2002 (wayback machine)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2004. 
  12. ↑ «James Peace». South China Morgen Post (Κινεζική εφημερίδα στα αγγλικά). 9. Οκτώβριος 2002
  13. ↑ 13,0 13,1 International Piano Duo Association, Tokyo. (Διεθνούς Ένωσης Για Δύο Πιάνα). Νικητές βραβείων, 2002
  14. ↑ Πρόγραμμα συναυλιών {Για σένα, Αγγελική}. Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2016
  15. ↑ Tangodanza (Γερμανικά εφημεριδα). Ζήτημα 1/2002 (σελ.9)
  16. ↑ Αφίσες συναυλιών (τουρνέ στην Ισπανία, Σεπτέμβριος 2013)
  17. ↑ Listen.no : Konsert, James Peace, flygel, Μονσείο «Μουνκ». 16 Οκτωβρίου 2016
  18. ↑ Rikarður Ö. Pálsson. «Skozkir Slaghörputangoár». mbl - Morgunblaðið (εφημερίδα στην Ισλανδία). 14 Οκτωβρίου 2016
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 National Library of Scotland (Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας). «K. James Peace in Wiesbaden»
  20. ↑ 20,0 20,1 Deutsche Nationalbibliothek (Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη). «K. James Peace in Wiesbaden»
  21. ↑ Schwäbische Post (Γερμανική εφημερίδα). «Ο ήχος του βιολιού υψώνεται από οπχήστρα». 4 Ιουνίου 2004