Μνημείο των νεκρών Πολωνών μεταναστών στην Τεχεράνη.
Το 1918, μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Πολωνία ανέκτησε την ανεξαρτησία της. Το 1919, το Ιράν αναγνώρισε την πολωνική ανεξαρτησία και τα δύο κράτη καθιέρωσαν διπλωματικές σχέσεις.[5] Το 1927, και τα δύο έθνη υπέγραψαν μια Συνθήκη Φιλίας και το 1928, η Πολωνία άνοιξε προξενείο στο Ταμπρίζ.
Τον Σεπτέμβριο του 1939, η Γερμανία και η Σοβιετική Ένωσηεισέβαλαν στην Πολωνία, που πυροδότησε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1942, περίπου 120.000 Πολωνοί πρόσφυγες έφτασαν στο Ιράν.[6] Οι πρόσφυγες ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης εξόδου μεταξύ 320.000 έως ενός εκατομμυρίου Πολωνών που είχαν εκδιωχθεί από την Πολωνία από τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του πολέμου και απελάθηκαν στα ανατολικά μέρη της Σοβιετικής Ένωσης και της Σιβηρίας. Με τη βοήθεια του Στρατού του Άντερς, περίπου 120.000 Πολωνοί απομακρύνθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση στο Ιράν, όπου περίμεναν να μεταναστεύσουν σε κάποια από τις Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες ή και αλλού.[7] Ήταν η μεγαλύτερη μετανάστευση Ευρωπαίων μέσω του Ιράν.[4]
Στην Τεχεράνη, οι πρόσφυγες στεγάστηκαν σε τέσσερα στρατόπεδα. συμπεριλαμβανομένου ενός σε ιδιωτικό κήπο του Σάχη του Ιράν, που μετατράπηκε σε προσωρινό στρατόπεδο προσφύγων, και ένα ειδικό νοσοκομείο ήταν αφιερωμένο σε αυτούς. Μετά τον πόλεμο, λίγοι αποφάσισαν να μείνουν μόνιμα στο Ιράν, να παντρευτούν Ιρανούς και να ξεκινήσουν οικογένειες.[6] Λόγω της πείνας και των επιδημιών που υπέφεραν ενώ κρατούνταν στη Ρωσία, περισσότεροι από 2.800 Πολωνοί πρόσφυγες πέθαναν στο Ιράν και υπάρχουν πολλά πολωνικά νεκροταφεία σε διάφορες πόλεις του Ιράν (Τεχεράνη, Μπαντάρ-ε Ανζάλι, Μασχάντ, Ισφαχάν, Αχβάζ).[4]
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ιράν και η Πολωνία σύναψαν ξανά διπλωματικές σχέσεις τον Αύγουστο του 1945. Οι σχέσεις τους αναβαθμίστηκαν σε πρεσβείες το 1962.[5]
Τον Σεπτέμβριο του 1966, ο Σάχης Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πολωνία.[5] Τον Μάιο του 1968, ο Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου της Πολωνίας, Μάριαν Σπιχάκσι, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Τεχεράνη. Το 1979, το Ιράν έγινε Ισλαμική Δημοκρατία μετά την Ιρανική Επανάσταση. Από τότε, οι σχέσεις μεταξύ του Ιράν και της Πολωνίας συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή και πραγματοποιήθηκαν πολλές επισκέψεις υψηλού επιπέδου μεταξύ των ηγετών των δύο εθνών.
Ο Πρόεδρος της Πολωνίας, Λεχ Κατσίνσκι και ο πρέσβης του Ιράν στην Πολωνία, Χαντί Φαρατζβάντ, στη Βαρσοβία το 2007.
Ωστόσο, το 2019, η Πολωνία φιλοξένησε το Συνέδριο της Βαρσοβίας τον Φεβρουάριο στη Βαρσοβία, ένα συνέδριο που πιστεύεται ότι ήταν αντιϊρανικό. Αυτό προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της κυβέρνησης του Ιράν, όπου στα κρατικά μέσα ενημέρωσης προβλήθηκε ένα μήνυμα που καταδίκαζε την Πολωνία, τους ανέφεραν «ανόητοι στη Βαρσοβία» και κατηγόρησαν την Πολωνία ως μισθοφόρο της Ουάσιγκτον.[8] Στη συνέχεια, το Ιράν ακύρωσε ένα φεστιβάλ πολωνικού κινηματογράφου που επρόκειτο να λάβει μέρος στην Τεχεράνη.
Επισκέψεις υψηλού επιπέδου
Επισκέψεις υψηλού επιπέδου από το Ιράν στην Πολωνία[5]
Και τα δύο έθνη έχουν υπογράψει πολλές διμερείς συμφωνίες όπως τη Συνθήκη Φιλίας (1927), τη συμφωνία για το εμπόριο (1952), τη συμφωνία για τις οδικές μεταφορές (1976), τη συμφωνία αμοιβαίας υποστήριξης και προστασίας των επενδύσεων (1998), τη συμφωνία για την αποφυγή της διπλής φορολογίας (1998), τη συμφωνία αεροπορικών μεταφορών (1999) και τη συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος (2002).[2]
Εμπορικές συναλλαγές
Το 2017, το εμπόριο μεταξύ Ιράν και Πολωνίας ανήλθε σε 230 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.[9] Οι κύριες εξαγωγές του Ιράν προς την Πολωνία περιλαμβάνουν: αργό πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου, πετροχημικά, φρούτα, αποξηραμένα φρούτα (κυρίως φιστίκια και αποξηραμένα σταφύλια), χουρμάδες, πλαστικά και πλαστικά προϊόντα, σίδηρο και χάλυβα και χαλιά. Οι κύριες εξαγωγές της Πολωνίας στο Ιράν περιλαμβάνουν: γεωργικά μηχανήματα, προϊόντα διατροφής, ιατρικό εξοπλισμό και όργανα, γυαλί και οικιακές συσκευές.[2]
