Η αρχαία συναγωγή της Γάζας χτίστηκε το 508 μ.Χ. κατά τη βυζαντινή περίοδο και ανακαλύφθηκε το 1965. Βρισκόταν στην αρχαία πόλη λιμάνι της Γάζας, γνωστή στα ελληνικά ως «Γαζαίων λιμήν», στο σημερινό διαμέρισμα Ριμάλ της Γάζας.[1]
Ιστορία
Το 1965, Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν την τοποθεσία και ανακοίνωσαν ότι είχαν αποκαλύψει μια εκκλησία.[2] Αργότερα βρέθηκε ένα ψηφιδωτό του βασιλέως Δαβίδ να φοράει στέμμα και να παίζει λύρα, με επιγραφή στα εβραϊκά. Το ψηφιδωτό χρονολογήθηκε στο 508-09 μ.Χ. έχοντας ύψος 3 μέτρα και πλάτος 1,9 μέτρα.[3][4] Αρχικά περιγράφηκε ότι απεικόνιζε μια αγία να παίζει άρπα.[5] Οι Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι δήλωσαν ότι το ψηφιδωτό ήταν στην πραγματικότητα ένα ψηφιδωτό του Ορφέως, καθώς ο Ορφεύς ήταν χαρακτήρας από την ελληνική μυθολογία κοινώς συσχετιζόμενος με τον Ιησού ή τον Δαβίδ και χρησιμοποιούνταν στη βυζαντινή τέχνη.[6] Λίγο μετά την ανακάλυψη του ψηφιδωτού, το πρόσωπο του κεντρικού χαρακτήρα ξεριζώθηκε. Όταν το Ισραήλ κατέλαβε την Λωρίδα της Γάζας στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967, το ψηφιδωτό μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Ισραήλ για αποκατάσταση.[6][7]
Το ψηφιδωτό δάπεδο της συναγωγής εκτίθεται στο Μουσείο του Καλού Σαμαρείτη, που βρίσκεται στην Οδό Ιεροσολύμων-Ιεριχούς κοντά στην ισραηλινή πόλη Μααλέ Αντουμίμ στην Δυτική Όχθη.[8]
Παραπομπές
