Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 06/02/2020.
Ο Τένσο Σουμπούν (ιαπωνικά: 周文), (天章 周文), (πέθανε περίπου 1444–50) ήταν ένας Ιάπωνας ζωγράφος της περιόδου Μουρομάτσι και Ζεν Βουδιστής μοναχός και για μια περίοδο επίσκοπος στο ναό του Σόκοτζι στο Κιότο. Το ψευδώνυμό του ως ιερέας ήταν Τένσο. Το κοσμικό του επώνυμο ήταν Φουτζικούρα.[2][3]
Βιογραφία
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς γεννήθηκε και πότε πέθανε ούτε είναι πολλά πράγματα γνωστά για τη ζωή του. Γεννήθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα στην επαρχία Όμι. Έγινε επαγγελματίας ζωγράφος το 1403.[2]
Μαθήτευσε στον Γιοσέτσου και έγινε ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης του σουιμπόκου (ζωγραφική με μελάνι) μαζί με τον Σεσσού, τον μαθητή του.[4] Συνδέθηκε με το Σόκοκου-τζι, έναν βουδιστικό ναό στο Κιότο.[5][6] Ένας άλλος σπουδαίος μαθητής του ήταν ο Κανό Μασανόμπου.[7] Κάτω από τη επίδραση του Γιοσέτσου μελέτησε τη ζωγραφική της Κινεζικής δυναστείας των Σονγκ. Η ζωγραφική του Σουμπούν αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο μεταξύ εκείνων των Ιαπώνων καλλιτεχνών που μιμούνταν την κινεζική τέχνη και εκείνων, που διαμόρφωσαν μια ιδιαίτερη ιαπωνική τέχνη.[2]
Στην εποχή του ήταν ο κύριος καλλιτέχνης των σογκούν. Ήταν επικεφαλής του γραφείου ζωγραφικής (Εντοκόρο) στο σογκουνάτο του Ασικάγκα (1338-1573).[7] Το 1423 ή το 1424, πήγε στην Κορέα σε επίσημο ταξίδι με την αποστολή των σογκούν. Στη Κορέα έκανε μερικούς πίνακες ζωγραφικής με τοπία.[3][8] Μετά το θάνατό του, στη θέση του ως επίσημου ζωγράφου της οικογένειας σογκούν τον διαδέχθηκε ο Σοτάν Ογκούρι.[3]
Έργα του
Πολλά έργα τοπίων με διαφορετικά στυλ και επίπεδα ποιότητας αποδίδονται στον Shubun. Τέτοια παραδείγματα έργων είναι η συλλογή Φουτζιουάρα. Ιδιαίτερα διάσημο είναι το έργο του Διαβάζοντας στο δάσος μπαμπού (1446), που σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο του Τόκιο. Στο ίδιο μουσείο βρίσκονται και άλλα έργα του, όπως το Τοπίο των Τεσσάρων Εποχών.[2]
Το 1430 ζωγράφισε ένα γλυπτό στο ναό Νταρούμα-τζι κοντά στη Νάρα. Κατά καιρούς αναφέρεται ως γλύπτης.[8]