Σεισμός της Λισαβόνας του 1755 |
---|
|
|
|
Ημερομηνία | 1 Νοεμβρίου 1755, πριν 269 έτη (1755-11-01) |
---|
Ώρα | 09:40 |
---|
Μέγεθος | 7.7–9.0 ML |
---|
Απώλειες | 40.000–50.000 θάνατοι |
---|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα |
Στις 09:40 π.μ. τοπική ώρα το Σάββατο 1η Νοεμβρίου 1755, η Λισαβόνα επλήγη από καταστροφικό σεισμό, που είχε επίκεντρο στον Ατλαντικό Ωκεανό, 200 χιλιόμετρα από το Ακρωτήριο του Αγίου Βικεντίου, που αποτελεί το νοτιότερο σημείο της Πορτογαλίας και 290 νοτιοδυτικά της Λισαβόνας.[1] Οι σεισμολόγοι σήμερα εκτιμούν ότι το μέγεθος του σεισμού του 1755 ήταν 7,7 βαθμών στην Κλίμακα Ρίχτερ, σε αντίθεση με παλαιότερες εκτιμήσεις που έκαναν λόγο ακόμα και για 8,5 με 9 βαθμούς[2][3] ή και για ακόμα μεγαλύτερα νούμερα.[4] Το μέγιστο επίπεδο αντιληπτής έντασης του σεισμού, έχει σήμερα εκτιμηθεί ότι έφτασε στο επίπεδο έντασης XI (11) της κλίμακας Μερκάλι, δηλαδή «ασύλληπτα καταστροφικός» [με μέγιστο επίπεδο στην κλίμακα Μερκάλι το XII (12), δηλαδή «ολική καταστροφή»].
Επρόκειτο για έναν από τους πιο θανατηφόρους και καταστροφικούς σεισμούς στην παγκόσμια ιστορία, καθώς μαζί με το τσουνάμι που ακολούθησε και τις πυρκαγιές που προκλήθηκαν, υπολογίζεται ότι προκάλεσε από 12.000 έως 50.000 θανάτους. Χρονολογικά, ήταν ο τρίτος μεγάλου μεγέθους σεισμός που έπληξε τη Λισαβόνα, μετά το 1321 και το 1531.
Ο σεισμός του 1755 με τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό νεκρών και τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε, είχε ως αποτέλεσμα την όξυνση των πολιτικών εντάσεων στο Βασίλειο της Πορτογαλίας και έβαλε τέλος στις αποικιακές φιλοδοξίες της χώρας. Παράλληλα, οδήγησε στη γένεση της σύγχρονης σεισμολογίας και της σεισμικής μηχανικής (earthquake engineering), καθώς ήταν η πρώτη φορά που μελετήθηκαν με επιστημονικούς όρους οι συνέπειες ενός σεισμού σε μεγάλη έκταση.
Δείτε επίσης
Αναφορές