Ο Σαρλ Γκιγιώμ λε Νορμάν Ντ'Ετιόλ, (γαλλικά: Charles-Guillaume Le Normant d'Étiolles) (8 Μαΐου 1717 - 18 Μαρτίου 1799) είναι πιο γνωστός ως σύζυγος της Μαρκησίας ντε Πομπαντούρ ή της Ζαν Αντουανέτ Πουασόν, της περίφημης μαιτρέσας του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ’ της Γαλλίας.
Η ζωή του
Ήταν γόνος μιας οικογένειας αξιωματούχων από την Ορλεάνη, και ο πατέρας του ήταν ο Ερβέ-Γκιγιώμ λε Νορμάν Ντ'Ετιόλ. Ο θείος του, Σαρλ Φρανσουά Πολ λε Νορμάν ντε Τουρνουέμ, ήταν χρηματοοικονομικός σύμβουλος το 1741, καθώς και φορολογικός συλλέκτης[3] και νόμιμος κηδεμόνας της Ζαν Αντουανέτ Πουασόν. Σε συμφωνία με τον θείο του, ο Σαρλ παντρεύτηκε τη Μαντάμ ντε Πομπαντούρ το 1741.[4] Επίσης εργάστηκε μαζί με τον θείο του ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος.
Το ζευγάρι είχε δύο παιδιά, ένα αγόρι το 1741, που πέθανε ένα χρόνο μετά τη γέννησή του, και μια κόρη, Αλεξανδρίν λε Νορμάν ντ’ Ετιόλ, με το παρατσούκλι "Φανφάν", γεννημένη στις 10 Αυγούστου 1744. Πέθανε τον Ιούνιο του 1754 σε ηλικία 9 ετών από ασθένεια στο στομάχι, πιθανώς περιτονίτιδα.
Τον Ιούνιο του 1745, ο Λουδοβίκος ΙΕ’, ο οποίος είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση στην αινιγματική και όμορφη Μαντάμ ντε Πομπαντούρ, (1721 - 1764) φρόντισε εκείνη να γίνει η επίσημη ερωμένη του, μια θέση στην οποία ήρθε με την ευλογία του πατέρα του συζύγου της. Ο Λουδοβίκος ΙΕ’ προσέφερε στον Σαρλ λε Νορμάν τη θέση του πρέσβη στην Τουρκία, για να τον απομακρύνει από τη Γαλλία, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Στη συνέχεια, ο Βασιλιάς οργάνωσε τον νόμιμο χωρισμό της Μαντάμ ντε Πομπαντούρ από τον άντρα της. Δεν συγχώρησε ποτέ τη γυναίκα του, για αυτή της την προδοσία.[5] Παρηγορούσε τον εαυτό του με ειδύλλια που έκανε με άλλες γυναίκες στο Παρίσι, και αποκτώντας πολλά παιδιά. Μετά το θάνατο της Πομπαντούρ, παντρεύτηκε διακριτικά τη Μαρία-Αϊμέ Μαλθά, πρώην χορεύτρια και μητέρα των παιδιών του, και έζησαν ήσυχα στο αρχοντικό του Μπαγιόν, κοντά στο Αββαείο του Ρουαγιωμόν.
Αυτός και η νέα του σύζυγος τέθηκαν υπό κράτηση για περισσότερο από ένα χρόνο στην εξουσία της Τρομοκρατίας. Αργότερα αναφέρθηκε ότι, ο Σαρλ Γκιγιώμ λε Νορμάν πέθανε ειρηνικά στο σπίτι του, στην οδό «Sentier».
Αναφορές
