Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, ο πληθυσμός της πόλης είναι 257.950 κάτοικοι.[2]
Πληροφορίες πόλης
Η πόλη βρίσκεται στην Εθνική Οδό 9 που συνδέει τη Λα Κιάκα, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 289 χιλιομέτρων, με τη Σάλτα, στα 120 χιλιόμετρα, και απέχει 1.525 χιλιόμετρα από το Μπουένος Άιρες. Τουριστικοί προορισμοί που δεν απέχουν πολύ από την πόλη είναι η Τιλκάρα σε απόσταση 84 χιλιομέτρων, η Χουμαχουάκα σε απόσταση 126 χιλιομέτρων και το Εθνικό Πάρκο Καλιλέγκουα σε απόσταση 111 χιλιομέτρων.
Το Χουχούι βρίσκεται κοντά στις Άνδεις, στη συμβολή του ποταμού Σίμπι Σίμπι και του Ρίο Γκράντε δε Χουχούι, σε υψόμετρο 1.238 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.[3]
Η πόλη είναι το κυβερνητικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της επαρχίας. Οι περισσότερες διοικητικές υπηρεσίες που σχετίζονται με οικονομικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε άλλα μέρη της επαρχίας βρίσκονται στην πόλη. Στις δραστηριότητες αυτές περιλαμβάνονται η εξόρυξη και η προεπεξεργασία πετρελαίου, το ζαχαροκάλαμο και η βιομηχανία ζάχαρης (Λεδέσμα), ο καπνός (Ελ Κάρμεν, 10 χλμ. νότια), ο χάλυβας (στην κοντινή Βίγια Παλπαλά), τα εσπεριδοειδή και η παραγωγή φρούτων και λαχανικών για τοπική κατανάλωση.[3]
Η πόλη διαθέτει ένα αποικιακό κέντρο που περιλαμβάνει το Καμπίλντο, τον καθεδρικό ναό και πολύχρωμα καρναβάλια των Άνδεων.
Μετά από προγενέστερες προσπάθειες το 1565 και το 1592, η σημερινή πόλη ιδρύθηκε ως Σαν Σαλβαδόρ δε Βελάσκο εν ελ Βάγιε δε Χουχούι στις 19 Απριλίου 1593, από τον Φρανσίσκο ντε Αργκανιάρας ι Μουργκούια. Ο οικισμός αναπτύχθηκε αρχικά ως στρατηγική τοποθεσία στον εμπορικό δρόμο για μουλάρια μεταξύ του Σαν Μιγκέλ ντε Τουκουμάν και των ορυχείων αργύρου στο Ποτοσί της Βολιβίας.[5]
Το Σαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι έφτασε στο απόγειο της σπουδαιότητας του κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατικής περιόδου, αλλά μετά τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αργεντινής το 1816 έπεσε στο καθεστώς μιας απομακρυσμένης επαρχιακής πρωτεύουσας. Η πόλη έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας Χουχούι όταν η τελευταία διαχωρίστηκε από την επαρχία Σάλτα το 1834. Ο σεισμός του 1863 στο Χουχούι ισοπέδωσε την πόλη, η οποία ανέκαμψε αργά τις επόμενες δεκαετίες. Το Χουχούι άρχισε να αναπτύσσεται μετά την άφιξη του Βόρειου Κεντρικού Σιδηροδρόμου το 1900. Το 1959 ιδρύθηκε το πρώτο του ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, το Ινστιτούτο Οικονομικών Επιστημών, το οποίο ενσωματώθηκε στο νέο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Χουχούι το 1973.[5]
Κλίμα
Το Χουχούι έχει υγρό υποτροπικό κλίμα (Cwa, σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν), κυρίως λόγω του υψομέτρου. Τα καλοκαίρια προσφέρουν ζεστές ημέρες στους 28 °C και νύχτες στους 16 °C με συχνές καταιγίδες. Το υπόλοιπο του έτους είναι ηλιόλουστο, με θερμοκρασίες περίπου 24 °C κατά τη διάρκεια της ημέρας και 11 °C τη νύχτα, δροσερούς, ξηρούς χειμώνες με ζεστές ημέρες στους 19 °C και κρύες νύχτες στους 6 °C, και ηλιόλουστη άνοιξη με ζεστές ημέρες στους 26 °C και δροσερές νύχτες στους 11 °C. Κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, οι θερμοκρασίες μπορεί μερικές φορές να φτάσουν τους 35 °C, αλλά αυτό δεν είναι συχνό και οι νύχτες φέρνουν πάντα σημαντική δροσιά, σε αντίθεση με πολλές περιοχές με χαμηλό υψόμετρο στη Βόρεια Αργεντινή. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι θερμοκρασίες μπορεί να φτάσουν τους -7 °C και το χιόνι, αν και σπάνιο, μπορεί να πέσει περιστασιακά. Οι βροχοπτώσεις είναι περίπου 800 χιλιοστά, οι οποίες πέφτουν με τη μορφή καταιγίδων κατά τους θερμότερους μήνες. Η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ήταν 42 °C στις 16 Οκτωβρίου 2014, ενώ η χαμηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ήταν -6,9 °C στις 14 Αυγούστου 1978.[6]
Κλιματικά δεδομένα Σαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι (1981–2010, ακραίες τιμές 1968–σήμερα)
