Ραφαέλε Φίτο

Ραφαέλε Φίτο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Raffaele Fitto (Ιταλικά)
Γέννηση28  Αυγούστου 1969
Μάλιε
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μπάρι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛαϊκό Κόμμα της Ιταλίας, Χριστιανική Δημοκρατία, Φόρτσα Ιτάλια, Λαός της Ελευθερίας, Φόρτσα Ιτάλια, Αδέλφια της Ιταλίας, United Christian Democrats, Italian Conservatives, Reformists, Direction Italy και Christian Democrats for Freedom
Οικογένεια
ΓονείςSalvatore Fitto
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕυρωβουλευτής (2014–2019, Νότια Ιταλία)[1][2]
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας (2013–2014, Εκλογική Περιφέρεια Απουλίας)[3]
Υπουργός Περιφερειακών Υποθέσεων και Αυτονομιών της Ιταλίας (2008–2011)
Υπουργός Νότου και Εδαφικής Συνοχής της Ιταλίας (2010–2011)
Ευρωβουλευτής (1999–2000, Ιταλία)[2]
Ευρωβουλευτής (2019–2022, Ιταλία)[2]
Πρόεδρος της Απουλίας (2000–2005)
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας (2006–2008)[4]
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας (2008–2013)[4]
Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας (από 2022)[5][6][7]
Ιστότοπος
www.raffaelefitto.it
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ραφαέλε Φίτο ή Φίττο (ιταλικά: Raffaele Fitto, γεννημένος στις 28 Αυγούστου 1969) είναι Ιταλός πολιτικός που υπηρετεί ως Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Υπουργός Νότιας Ιταλίας, Πολιτικών Συνοχής και Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, στην κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι από το 2022.

Ο Φίτο είναι Μέλος των Αδελφών της Ιταλίας, προηγουμένως υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Απουλίας από το 2000 έως το 2005 και Υπουργός Περιφερειακών Υποθέσεων και Εδαφικής Συνοχής από το 2008 έως το 2011 στην τέταρτη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Βιογραφικά Στοιχεία

Γεννημένος στο Μάλιε ή Μάλιαι της Επαρχίας του Λέτσε της Απουλίας και σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι.

Ο Φίτο ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα τη δεκαετία του 1990 στη Χριστιανική Δημοκρατία, το κυβερνών κόμμα της μεταπολεμικής Ιταλίας. Όταν το DC διαλύθηκε και με τη γέννηση της Δεύτερης Ιταλικής Δημοκρατίας, προσχώρησε στα διάδοχα στο Ιταλικό Λαϊκό Κόμμα, οι Ενωμένοι Χριστιανοδημοκράτες και οι Χριστιανοδημοκράτες για την Ελευθερία.

Το 1999, εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τον εκλογικό κατάλογο του Φόρτσα Ιτάλια, της οποίας ήταν μέλος από το 2001 έως το 2009, όταν προσχώρησε στο Λαός της Ελευθερίας, το νέο κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το 2006 εξελέγη για πρώτη φορά Βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Στις 17 Μαΐου 2015, ο Ραφαέλε Φίτο αποχώρησε από το νέο Φόρτσα Ιτάλια και την Πολιτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για να ενταχθεί στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές. Στις 13 Δεκεμβρίου 2016, εξελέγη Αντιπρόεδρος της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.

Από το 2015 έως το 2017, ο Φίτο ήταν Πρόεδρος του κόμματος των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ιταλία και το 2017 εντάχθηκε στην Κατεύθυνση Ιταλία. Ενόψει των Ευρωπαϊκών Εκλογών του 2019, το κόμμα Κατεύθυνση Ιταλία, εντάχθηκε στο κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας με επικεφαλής τη Τζόρτζια Μελόνι και ο Φίτο επανεξελέγη Ευρωβουλευτής. Κατά την 9η Κοινοβουλευτική Περίοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν Συμπρόεδρος της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.

Το 2022 επανεξελέγη και πάλι Βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων και διορίστηκε στην κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Υπουργός Νότιας Ιταλίας, Πολιτικών Συνοχής και Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Στις 31 Αυγούστου 2024, προτάθηκε από την Κυβέρνηση της Ιταλίας ως ο νέος Επίτροπος στην επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή[8]. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2024, ανακοινώθηκε από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο ορισμός του Φίτο ως Εκτελεστικός αντιπρόεδρος για τη Συνοχή και τις Μεταρρυθμίσεις και Επίτροπος για την πολιτική συνοχής, την περιφερειακή ανάπτυξη και τις πόλεις[9].

Παραπομπές

  1. «Raffaele Fitto».
  2. 2,0 2,1 2,2 «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 4465.
  3. dati.camera.it/ocd/mandatoCamera.rdf/mc17_301551_20130305. Ανακτήθηκε στις 7  Δεκεμβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 301551. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2022.
  5. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2022.
  6. «Ministri e Sottosegretari | www.governo.it». Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2022.
  8. «Ποιον προτείνει η Ιταλία για τη θέση του επιτρόπου στην Κομισιόν». in.gr. 31 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2024. 
  9. «Die Welt: O ακροδεξιός Ραφαέλε Φίτο αναλαμβάνει αντιπρόεδρος της Κομισιόν». antenna.gr/news. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2024.