Ο Mιρζά Ραφί ουντ-Νταραζάτ (1 Δεκεμβρίου 1699 - 6 Ιουνίου 1719) ήταν για λίγο ο 11ος αυτοκράτορας των Μουγκάλ. Ήταν ο μικρότερος γιος τού Ραφι-ους-Σάν, ο ανιψιός τού Aζιμ-ουσ-Σάν και εγγονός τού Μπαχαντούρ Σαχ Α΄.
Το 1719 τοποθετήθηκε στον θρόνο από τους αδελφούς Σαγίντ, αφού ανέτρεψαν, τύφλωσαν, φυλάκισαν και μετά εκτέλεσαν τον αυτοκράτορα Φαρουχσιγιάρ με τη βοήθεια του μαχαράτζα Ατζίτ Σινγκ και τους Μαράθα.[3][4]
Η βασιλεία του
Νόμισμα του Ραφι-ουντ-Νταρατζάτ.
Ο Ραφί ουντ-Νταρατζάτ όφειλε τον θρόνο του στους αδελφούς Σαγίντ -Σαγίντ Χασάν Αλί Χαν Μπαρά και Σαγίντ Χουσαΐν Αλί Χαν Μπαρά- οι οποίοι είχαν ανατρέψει τον αυτοκράτορα Φαρουχσιγιάρ με τη βοήθεια του Ατζίτ Σινγκ του Μαρβάρ και του Μπαλατζί Βισβανάθ το 1719 και έκαναν τους εαυτούς τους βασιλοποιούς (badishahgar). Η σύντομη βασιλεία του θα ήταν σαν βασιλιά-ανδρίκελου στους αδελφούς.
Αντίπαλοι για τον θρόνο
Η βασιλεία τού Ραφί ουντ-Νταρατζάτ ήταν με ταραχές. Στις 18 Μαΐου 1719, λιγότερο από τρεις μήνες μετά την ανάρρησή του, ο θείος του, Nεκουσιγιάρ, ανέλαβε το θρόνο των Μουγκάλ στο Οχυρό Άγκρα, καθώς πίστευε ότι ήταν πιο επιλέξιμος για το αξίωμα.
Οι αδελφοί Σαγίντ αποφάσισαν να υπερασπιστούν τον αυτοκράτορα που είχαν ανεβάσει στον θρόνο, και να τιμωρήσουν τον παραβάτη. Πήραν το φρούριο πίσω μέσα σε τρεις μήνες, και κατέλαβαν τον Νεκουσιγιάρ. Τον δέχθηκε με σεβασμό ο Αμίρ ουλ-Ουμαρά και τον φυλάκισε στο Φρούριο Σαλιμγκάρ, όπου απεβίωσε το 1723.
Το τέλος και η διαδοχή
Πριν αποβιώσει, ο είχε ζητήσει να αναλάβει ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ραφί ουντ-Νταουλά. Ο Ραφί ουντ-Νταρατζάτ απεβίωσε στις 6 Ιουνίου 1719 από φυματίωση ή δολοφονήθηκε, ενεργώντας ως αυτοκράτορας για τρεις μήνες και έξι ημέρες. Τον διαδέχτηκε ο Ραφί ουντ-Νταουλά ως αυτοκράτορας Σαχ Τζαχάν Β΄ δύο ημέρες αργότερα. Το λείψανό του τάφηκαν κοντά στο ιερό του Σούφι αγίου διδασκάλου (khawaja) Κουτμπουντίν Μπαχτιάρ Κακί στο Mεραουλί τού Δελχί.
