Ο Αλί Χαν γεννήθηκε στο Τορίνο, της Ιταλίας. Ήταν ο νεώτερος γιος και το μοναδικό επιβιώσαντος παιδί του Αγά Χαν του 3ου, και της Κλεόπης Τερέζας Μαγκλιάνο. Ο πατέρας του είχε γεννηθεί στο Καράτσι. Η μητέρα του ήταν Ιταλίδα. Ο παππούς του, από τη μεριά του πατέρα του είχε γεννηθεί στο Ιράν. Ο Αλί Χαν είχε δύο αδερφούς: Τον Πρίγκιπα Τζουζέπε Μαχντί Αγά Χαν (που πεθάνε το 1911) και από τον τρίτο γάμο του πατέρα του, τον Σαντρούντιν Αγά Χαν. Ο Αλί Χαν μορφώθηκε από ιδιωτικούς δασκάλους στην Ινδία και στη Γαλλία κατά την παιδική του ηλικία. Αργότερα θα πάει στη Αγγλία όπου θα σπουδάσει νομική.[8]
Στρατιωτική καριέρα και τιμές
Διπλωματική καριέρα
Τον Νοέμβριο του 1957, ο Αλί Χαν θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΠακιστάνΙσκάντερ Μίρζα, και ο οποίος θα του προτείνει να γίνει πρέσβης του Πακιστάν στα Ηνωμένα Έθνη. Η ανακοίνωση της αποδοχής της θέσης θα γίνει στις 6 Φεβρουαρίου,1958[8]. Θα εκλεγεί αντιπρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε στις 17 Σεπτεμβρίου1958 και επίσης θα υπηρετήσει ως Πρόεδρος της Επιτροπής του Παρατηρητηρίου Ειρήνης του Οργανισμού.
Προσωπική ζωή
Ο Αλί Χαν παντρεύτηκε την Τζόαν Γιάρντε-Μπάλερ (πρώην σύζυγο του Ναυάρχου Λόελ Γκίνες, μέλος του Κοινοβουλίου, και κόρη του τρίτου βαρώνου του Τσέρστον) στο Παρίσι στις 18 Μαΐου1936. Πριν από το γάμο, η Τζόαν ασπάστηκε το Ισλάμ, αλλάζοντας το όνομά της σε Ταγιαντβάλα. Έκαναν το πρώτο τους παιδί, τον πρίγκηπα Καρίμ αλ-Χουσάινι Αγά Χαν, στις 13 Δεκεμβρίου1936 στη Γενεύη. Η Ταγιαντβάλα έδωσε στον Πρίγκιπα Αλί και έναν δεύτερο γιο, τον Πρίγκιπα Σουτζάχ Ούντιν Αμίν Μοχάμεντ Άγα Χαν. Πήραν διαζύγιο το 1949, εν μέρει λόγω των εξωσυζυγικών σχέσεων του Αλί Χαν με άλλες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της Πάμελα Τσόρτσιλ μεταξύ των ερωμένων του.
Αργότερα θα παντρευτεί την Αμερικανίδα ηθοποιό Ρίτα Χέιγουορθ στις Κάννες, στις 27 Μαΐου1949. Η Ρίτα Χέιγουορθ, σε αντίθεση με την πρώτη σύζυγο του Αλί Χαν, δεν ασπάστηκε το Ισλάμ, και ο Πρίγκιπας απέκτησε τη μοναδική του κόρη, τη Γιασμίν Αγά Χαν, που γεννήθηκε επτά μήνες μετά τον γάμο.
Ο Αλί Χαν και η οικογένειά του ασχολήθηκαν έντονα με ιπποδρομίες, ως ιδιοκτήτες και αναβάτες αλόγων. Η Χέιγουορθ δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για το άθλημα, αλλά έγινε μέλος του Del Thoroughbred Club ούτως ή άλλως. Η φοράδα της, Double Rose, κέρδισε αρκετούς αγώνες στη Γαλλία και τερμάτισε δεύτερη στο Prix de l'Arc de Triomphe του 1949.[10]
Ο Αλί Χαν και η Χέιγουορθ χώρισαν δύο χρόνια μετά τον γάμο τους, το 1951, επισημοποιώντας το διαζύγιο το 1953. Και πάλι οι απιστίες του Πρίγκιπα θα ήταν ο λόγος για τη διαζύγιο.
Κατά τη διάρκεια της μάχης επιμέλειας της κόρη τους, ο Πρίγκιπας Αλί Χαν είχε δηλώσει ότι ήθελε να μεγαλώσει η Πριγκίπισσα Γιαμσίν ως μουσουλμάνα. Η Χέιγουορθ από την πλευρά της (η οποία είχε ανατραφεί ως Ρωμαιοκαθολική) ήθελε το παιδί τους να είναι χριστιανή και απέρριψε την προσφορά του Αλί Χαν, ύψους 1 εκ, δολαρίων, αν επέτρεπε στη Γιασμίν να γίνει μουσουλμάνα και δέχτηκε να πηγαίνει στην Ευρώπη η ίδια μαζί με την κόρη τους για να επισκέπτονται τον Αλί Χαν δύο ή τρεις μήνες κάθε χρόνο.
«Τίποτα δεν θα με κάνει να παραιτηθεί από την ευκαιρία της Γιασμίν να ζήσει εδώ στην Αμερική ανάμεσα στις πολύτιμες ελευθερίες και τις συνήθειες μας», δήλωσε η Χέιγουορθ.
«Ενώ σέβομαι τη μουσουλμανική πίστη και όλες τις άλλες θρησκείες, είναι η σοβαρή μου επιθυμία να μεγαλώσει η κόρη μου ως μια κανονική, υγιής αμερικανίδα κοπέλα στη χριστιανική πίστη. Δεν υπάρχει κανένα χρηματικό ποσό σε ολόκληρο τον κόσμο για το οποίο αξίζει να θυσιάσω το προνόμιο αυτού του παιδιού να ζει ως κανονικό χριστιανικό κορίτσι εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο που να μπορεί να συγκριθεί με την ιερή του ευκαιρία να το κάνει αυτό και θα το δώσω στη Γιασμίν ανεξάρτητα από τι κοστίζει.»[11]
Διαδοχή
Μετά την ανάγνωση της διαθήκης του Αγά Χαν ΙΙΙ στις 12 Ιουλίου1957, ο τίτλος του Αγά Χαν μεταφέρθηκε στον πρωτότοκο γιο του Αλί, τον Καρίμ, που εκείνη την εποχή πρωτοετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, παίρνοντας τον τίτλο του Αγά Χαν IV και 49ο Ιμάμη των Ισμαηλιτών. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που δεν έγινε σεβαστή η μεταφορά του τίτλου από πατέρα σε γιο στην ιστορία της δυναστείας των 1.300 ετών.[12]
Σύμφωνα με την επιθυμία του Αγά Χαν ΙΙΙ, «ότι, για το συμφέρον της ισλαμιστικής σιιτικής κοινότητας, έπρεπε να τον διαδεχθεί ένας νεαρός άνδρας, που ανατράφηκε και μεγάλωσε τα τελευταία χρόνια, εν όψει των μεταβαλλόμενων συνθήκων του σύγχρονου κόσμου».