Το Πορτ Ρόγιαλ πήρε το όνομά του από τον παρακείμενο Πορθμό Πορτ Ρόγιαλ, ο οποίος εξερευνήθηκε και ονομάστηκε έτσι από τον Γάλλο Ζαν Ριμπώ το 1562. Ο Ριμπώ ίδρυσε τον βραχύβιο οικισμό Τσάρλσφορτ στη νήσο Πάρις. Η περιοχή αυτή έγινε αργότερα ισπανική και πολύ αργότερα τον 17ο αιώνα σκωτσέζικη αποικία.[7]
Λόγω των πλεονεκτημάτων που είχε ως μεγάλος και προστατευμένος φυσικός λιμένας, το Πορτ Ρόγιαλ κατάφερε να αναπτύξει λιμενικές εγκαταστάσεις για να στηρίξει τις αναπτυσσόμενες δραστηριότητες εξόρυξης φωσφορικών μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ο σιδηρόδρομος του Πορτ Ρόγιαλ κατασκευάστηκε μεταξύ του Πορτ Ρόγιαλ και μιας διακλάδωσης με τον κύριο Σιδηρόδρομο Τσάρλεστον και Σαβάνα στο Γιεμάσι, δημιουργώντας έτσι μια χερσαία διαδρομή για το εμπόριο. Η ανάπτυξη κοινότητας γύρω από τον προηγουμένως απομονωμένο λιμενικό χώρο στο τέλος του ποταμού Μπιούφορτ και του Όρμου Μπάτερι οδήγησε στον σχεδιασμό οδών και οικισμών με βάση τα αναπτυξιακά συμφέροντα. Ο οικισμός έλαβε επίσημη μορφή το 1874, 300 χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα δημιουργίας οικισμού.[11]
Ο τυφώνας των Θαλάσσιων Νήσων του 1893 κατέστρεψε μεγάλο μέρος της βιομηχανίας φωσφορικών και παρεμπόδισε την ανάπτυξη, αλλά το λιμάνι συνέχισε να λειτουργεί καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα.[12] Το άνοιγμα της νήσου Πάρις ως σταθμού νεοσυλλέκτων πεζοναυτών έφερε κάποια ζωτικότητα στην κοινότητα, αν και η ταχεία οικιστική ανάπτυξη δεν έλαβε χώρα πριν τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Ωστόσο, ο λιμένας άρχισε να χάνει την αίγλη του καθώς η πολιτεία της Νότιας Καρολίνας άρχισε να επικεντρώνεται στην εκβάθυνση του λιμανιού του Τσάρλεστον και την επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων των βόρειων ακτών. Σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης κόστους, η Αρχή Κρατικών Λιμένων έκλεισε τη λιμενική εγκατάσταση στο Πορτ Ρόγιαλ το 2004. Οι προσπάθειες ανακατασκευής βρίσκονται σε εξέλιξη αλλά παρεμποδίζονται από τη Μεγάλη Ύφεση.[13]
Ο Παλαιός Οικισμός (αγγλικά: Old Village) είναι το ιστορικό κέντρο του Πορτ Ρόγιαλ. Οι δρόμοι που έχουν φορά βορρά-νότου ονομάστηκαν από τις πρωτεύουσες των εθνών των οποίων οι άποικοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Πορτ Ρόγιαλ (Παρίσι, Λονδίνο, Μαδρίτη και Εδιμβούργο). Η Λεωφόρος Παρισιού είναι η κύρια εμπορική οδός στον Παλαιό Οικισμό. Βόρεια από τον Παλαιό Οικισμό, υπάρχει μια αραιοκατοικημένη περιοχή που ονομάζεται Μόσι Κρηκ, η οποία διασχίζει τις αστικές περιοχές της πόλης του Μπιούφορτ στα βόρεια. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της κωμόπολης κατοικεί ανάμεσα στον Παλαιό Οικισμό και το Μόσι Κρηκ.
Ιστορικά, τα δημοτικά όρια του Πορτ Ρόγιαλ οριζόταν από το Μπιούφορτ στα βόρεια, τον ποταμό Μπιούφορτ στα ανατολικά, τη νήσο Πάρις στα νότια και τον Όρμο Μπάτερι στα δυτικά. Από τις αρχές του 21ου αιώνα, ωστόσο, το Πορτ Ρόγιαλ άρχισε να προσαρτά περιοχές στα δυτικά και στα νότια της κεντρικής περιοχής, προκαλώντας αντιδράσεις. Το Πορτ Ρόγιαλ προσάρτησε την Βάση του Σώματος Πεζοναυτών στη Νήσο Πάρις στις 11 Οκτωβρίου 2000, διπλασιάζοντας τον πληθυσμό του δήμου εν μία νυκτί. Επίσης προσάρτησε και άλλες περιοχές της κομητείας Μπιούφορτ.
Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Η σκηνή του τυφώνα της ταινίας Φόρεστ Γκαμπ του 1994 κινηματογραφήθηκε στην αποβάθρα της πόλης.[15]
Εκδηλώσεις
Η Λεωφόρος Παρισιού φιλοξενεί περιστασιακά μουσικές εκδηλώσεις καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου. Επίσης, στο Πορτ Ρόγιαλ διεξάγεται ετήσιο φεστιβάλ καβουριών με μαλακό κέλυφος στα τέλη Απριλίου[16] και φεστιβάλ στρειδιού στα τέλη Οκτωβρίου.
Γεωγραφία
Χάρτης του λιμένα του Πορτ Ρόγιαλ στην Καρολίνα το 1736 από τον Χέρμαν Μολ
Το Πορτ Ρόγιαλ επεκτάθηκε τα τελευταία χρόνια με την προσάρτηση αγροτεμαχίων στη δυτική πλευρά του Όρμου Μπάτερι.
Σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφών των Ηνωμένων Πολιτειών, η πόλη καλύπτει έκταση 57 τετραγωνικών χιλιομέτρων, εκ των οποίων τα 49,1 είναι χερσαίο έδαφος και τα 7,9 (ή 13,92%) είναι υδάτινη επιφάνεια.[17]
Δημογραφικά στοιχεία
Σύμφωνα με την απογραφή[18] του 2000, υπήρχαν 3.950 κάτοικοι, 1.660 νοικοκυριά και 1.010 οικογένειες στην πόλη. Η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 393,1 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Το 64,18% ήταν λευκοί, το 29,16% αφροαμερικανοί, το 0,46% γηγενείς Αμερικάνοι, το 1,70% Ασιάτες, το 0,10% νησιώτες του Ειρηνικού, το 1,92% από άλλες φυλές και το 2,48% δύο ή περισσότερες φυλές. Ισπανική ή λατινική καταγωγή είχε το 4,28% του πληθυσμού.
Υπήρχαν 1.660 νοικοκυριά, εκ των οποίων το 30,2% είχε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών, το 43,6% ήταν παντρεμένα ζευγάρια, το 13,7% ήταν γυναίκες που έμεναν μόνες και το 39,1% ήταν συγκάτοικοι. Το 31,1% όλων των νοικοκυριών αποτελούνταν από άτομα που ζούσαν μόνα τους και το 7,8% ήταν κάποιος που ζούσε μόνος και είχε ηλικία τουλάχιστον 65 ετών. Το μέσο οικιακό μέγεθος ήταν 2,27 και το μέσο οικογενειακό μέγεθος ήταν 2,86 άτομα.
Στην πόλη, ο πληθυσμός ήταν σε ποσοστό 22,9% κάτω από την ηλικία των 18 ετών, 14,6% μεταξύ 18 και 24, 34,2% μεταξύ 25 και 44, 17,3% μεταξύ 45 και 64 ετών και 11,0% από 65 ετών και άνω. Η μέση ηλικία ήταν 30 έτη. Για κάθε 100 γυναίκες υπήρχαν 91,0 άνδρες. Για κάθε 100 γυναίκες ηλικίας 18 ετών και άνω, υπήρχαν 89,1 άνδρες.
Το μεσαίο εισόδημα για ένα νοικοκυριό στην πόλη ήταν $ 36.599, και το μεσαίο εισόδημα για μια οικογένεια ήταν $ 40.867. Οι άνδρες είχαν μεσαίο εισόδημα 26.942 δολαρίων έναντι 23.671 δολαρίων των γυναικών. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στη πόλη ήταν 18.163 δολάρια. Περίπου το 7,9% των οικογενειών και το 10,1% του πληθυσμού ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας, συμπεριλαμβανομένου του 11,0% των ατόμων ηλικίας κάτω των 18 ετών και του 18,6% των ηλικιών 65 ετών και άνω.
Μεταφορές
Το Πορτ Ρόγιαλ εξυπηρετείται από τον εθνικό αυτοκινητόδρομο 21 και τους πολιτειακούς αυτοκινητοδρόμους 128, 170 και 281. Η Γέφυρα του Σώματος των Πεζοναυτών συνδέει τον Παλαιό Οικισμό με τη Νήσο Πάρις και τις νέες περιοχές στο Σελ Πόιντ. Το Πορτ Ρόγιαλ αποτελούσε τον τερματικό σταθμό του Σιδηροδρόμου του Πορτ Ρόγιαλ, μήκους 23,7 χιλιομέτρων που συνέδεε την πόλη με το Μπιούφορτ και άλλες κοινότητες στα βόρεια.
