PROFILPELAJAR.COM

Το πιστόλι είναι όπλο χειρός στο οποίο η θαλάμη είναι ενσωματωμένη στην κάννη, σε αντίθεση με το περίστροφο, όπου η θαλάμη βρίσκεται ξεχωριστά από την κάννη, σε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο.

Η προέλευση του πιστολιού είναι αβέβαιη, αλλά προήλθε από τα ελαφρά κανόνια που κατασκευάζονταν στα τέλη του Μεσαίωνα και εξελίχθηκαν στα πιστόλια και στα μουσκέτα. Τα πιστόλια άρχισαν να κατασκευάζονται τον 16ο αιώνα στην Ευρώπη. Στα αγγλικά, η λέξη πιστόλι εμφανίστηκε περίπου το 1570 από τη γαλλική λέξη πιστολέ (pistolet), της οποίας η ετυμολογία παραμένει ασαφής. Μπορεί να προέρχεται από τη τσεχική λέξη píšťala, ενός ελαφριού κανονιού που χρησιμοποιήθηκε στους πολέμους των Χουσιτών το 1420, ή από την ιταλική λέξη pistolese, ένα τύπο μαχαιριού ή ξίφους, το οποίο παραγόταν στην ιταλική πόλη Πιστόια.^[1]^[2]

Μερικοί από τους πιο κοινούς τύπους σημερινών πιστολιών είναι το ημιαυτόματο και το αυτόματο πιστόλι. Στα ημιαυτόματα πιστόλια, η δύναμη ανάκρουσης χρησιμοποιείται για να ωθήσει πίσω το κλείστρο και να αφαιρεθεί ο κάλυκας (αν υπάρχει) του φυσιγγίου , έτσι ώστε το ελατήριο της γεμιστήρας να μπορεί να ωθήσει προς τα πάνω το επόμενο φυσίγγιο. Στη συνέχεια το κλείστρο επιστρέφει, αποσπά το φυσίγγιο από τη γεμιστήρα και το οδηγεί στη θαλάμη. Αν δεν πιεσθεί προς τα πίσω η σκανδάλη, το φυσίγγιο δεν πυροδοτείται.Τα αυτόματα πιστόλια λειτουργούν με παρόμοιο μηχανισμό, μόνο που ο μηχανισμός πυροδότησης είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να μην σταματά να πυροβολεί εκτός και αν σταματήσει η πίεση στην σκανδάλη ή τελειώσουν τα φυσίγγια.

wiktionary logo

Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:
πιστόλι

Παραπομπές

↑ Karel Titz (1922). Ohlasy husitského válečnictví v Evropě. Československý vědecký ústav vojenský.
↑ Jeff Kinard (2004). Pistols: An Illustrated History of Their Impact. ABC-CLIO. σελ. 1. ISBN 9781851094707.