Ούγκο (κοκτέιλ)

Σερβιρισμένο ούγκο

Το Ούγκο είναι ένα ελαφρώς αλκοολούχο απεριτίφ προερχόμενο από το Άλτο Άντιτζε, αλλά ευρέως διαδεδομένο στο Τριβένετο, στην Αυστρία, στην Ελβετία και στη Γερμανία,[1][2] με βάση το προσέκο, το σιρόπι σαμπούκου (ή μελισσόχορτου), το σέλτζερ (ή ανθρακούχο νερό) και τα φύλλα μέντας. Η περιεκτικότητά του σε αλκοόλ είναι περίπου 8°.[3]

Προέλευση

Όπως αναφέρεται στα περιοδικά Mixology[1] και Der Spiegel,[4] το Ούγκο επινοήθηκε το 2005 από τον μπάρμαν του Νατούρνο Ρόλαντ Γκρούμπερ,[5] ως εναλλακτική στο σπριτς, και γρήγορα εξαπλώθηκε πέρα από τα σύνορα του Νοτίου Τιρόλου.[1] Αρχικά η συνταγή περιελάμβανε τη χρήση σιροπιού μελισσόχορτου, στη συνέχεια αντικαταστάθηκε στην πράξη από σιρόπι σαμπούκου, καθώς είναι πιο εύκολα διαθέσιμο.[1]

Το όνομα επιλέχθηκε τυχαία από τον δημιουργό του: αρχικά είχε σκεφτεί το Όττο, αλλά δεν του φαινόταν κατάλληλο.[1]

Περιγραφή και σύνθεση

Η αρχική συνταγή του Γκρούμπερ προβλέπει:[1]

Πιο συνηθισμένη είναι η παραλλαγή με σιρόπι σαμπούκου:[2]

Και στις δύο περιπτώσεις, τα υλικά χύνονται απευθείας στο ποτήρι, συνήθως ένα κύπελλο,[1] με μερικά παγάκια.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Spritzvarianten des Südens (Teil 1): Der Hugo» (στα Γερμανικά). Mixology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «"Hugo", lo spritz al sambuco». 
  3. ↑ «HUGO». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  4. ↑ «Hugos bester Sommer». Der Spiegel. 
  5. ↑ «"Unser" Hugo-Erfinder: AK aus Naturns» (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hugo (cocktail) στο Wikimedia Commons